Ο ρόλος και η διαγνωστική αξία της Ποσοτικής Υπολογιστικής Υπερηχογραφίας στη διάγνωση της οστεοπόρωσης και του κινδύνου για οστεοπορωτικά κατάγματα. Μελέτη σε 590 γυναίκες

Χ. Τσιάμης, Χ. Ζαρογιάννη

Κέντρο Υγείας Ελασσόνας, Ελασσόνα, Λάρισα

Σκοπός: Να καθορίσουμε τη διαγνωστική αξία της Ποσοτικής Υπολογιστικής Υπερηχογραφίας (QUS) στη μέτρηση της οστικής πυκνότητας και την αναγνώριση ασθενών σε κίνδυνο για οστεοπορωτικό κάταγμα σε σύγκριση με τη μέθοδο DXA που αποτελεί και τη μέθοδο εκλογής.
Υλικό-Μέθοδος: Μετρήσαμε την οστική πυκνότητα 590 γυναικών, διαφόρων ηλικιών (από 31 έως 84 ετών) και χαρακτηριστικών (ηλικία εμμηνόπαυσης, ύψος, βάρος, σωματική άσκηση, κάπνισμα, κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων) που εθελοντικά συμμετείχαν στη μελέτη μας, πρώτα με τη μέθοδο QUS και στη συνέχεια με τη μέθοδο DXA. Η περιοχή του σκελετού που χρησιμοποιήθηκε για τη μέτρηση της οστικής πυκνότητας με τη μέθοδο QUS στις γυναίκες αυτές ήταν η αριστερή πτέρνα, ενώ για τη μέτρηση με τη μέθοδο DXA χρησιμοποιήθηκαν (σε όλες τις γυναίκες) η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και το αριστερό ισχίο.
Αποτελέσματα: Περίπου 10% των γυναικών που μετρήθηκαν με τη μέθοδο DXA βρέθηκε να έχει οστεοπόρωση, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό με τη μέθοδο QUS ήταν 9%. Όσον αφορά στη σχέση οστεοπόρωσης και οστεοπορωτικών καταγμάτων μετά την εμμηνόπαυση, οι μετρήσεις μας έδειξαν ότι το 43% (38 από 88) από τις γυναίκες που υπέστησαν κάποιο οστεοπορωτικό κάταγμα παρουσίασε τελικά οστεοπόρωση (Μέθοδος DXA - Με Μέσο Όρο Τιμών T-score = -2.79), ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για οστεοπόρωση με τη μέθοδο QUS ήταν 56 % (49 από 88).
Συμπεράσματα: Η μέθοδος της Ποσοτικής Υπολογιστικής Υπερηχογραφίας (QUS) αποτελεί μια αξιόπιστη μέθοδο, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ανεπιφύλακτα για την αναγνώριση, με ιδιαίτερα υψηλή ακρίβεια (στατιστικά ασήμαντη διαφορά σε σύγκριση με τη μέθοδο DXA, που αποτελεί και τη μέθοδο εκλογής), ασθενών που διατρέχουν κίνδυνο για οστεοπορωτικά κατάγματα (τουλάχιστον τόσο υψηλή ακρίβεια όσο και με τη μέθοδο DXA).