Διάγνωση των πνευμονικών μεταστάσεων Ο ρόλος τoυ απεικονιστικού ελέγχου

Διάγνωση των πνευμονικών μεταστάσεων
Ο ρόλος τoυ απεικονιστικού ελέγχου

Χ. Μαρκέτος

Παθολογική - Ογκολογική Κλινική, Ογκολογικό Νοσοκομείο ΙΚΑ, "Γ. Γεννηματάς"

Οι πνεύμονες αποτελούν μία από τις συχνότερες θέσεις μετάστασης όλων των κακοήθων εξωθωρακικών νεοπλασμάτων, με ποσοστά συχνότητας που κυμαίνονται από 30% μέχρι και 50%.
Οι πνευμονικές μεταστάσεις εμφανίζονται κυρίως με τη μορφή πολλαπλών ή μονήρων όζων και λιγότερο συχνά με τη μορφή λεμφαγγειακής διήθησης, ενδοβρογχικών μεταστάσεων και νεοπλασματικής πνευμονικής εμβολής.
Η διαγνωστική προσπέλαση των ασθενών με υποψία πνευμονικών μεταστάσεων μπορεί να είναι πολύπλευρη και συχνά επεμβατική και η διάκριση από άλλες, κακοήθεις και μη πνευμονικές παθήσεις, είναι συχνά δύσκολη.
Στη διαδικασία της διάγνωσης, η θέση των απεικονιστικών μεθόδων είναι ιδιαίτερα σημαντική, περιλαμβάνοντας την ακτινογραφία θώρακα, που αποτελεί την πρωταρχική εξέταση για την ανάδειξη των πνευμονικών μεταστάσεων, την αξονική τομογραφία, η οποία, ιδιαίτερα με την τεχνική της υψηλής διακριτικής ευκρίνειας και την ελικοειδή αξονική τομογραφία, είναι περισσότερο ευαίσθητη μέθοδος στην ανάδειξη και αξιολόγηση των πνευμονικών βλαβών και ακόμη σε ειδικές περιπτώσεις, τη μαγνητική τομογραφία, το σπινθηρογράφημα πνευμόνων με τη χρήση ειδικών ραδιοϊσοτόπων, καθώς και νεότερες τεχνικές, όπως η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET) και η τομογραφία εκπομπής μονήρους φωτονίου (SPECT).
Συμπερασματικά, ο ρόλος των απεικονιστικών μεθόδων είναι σημαντικός για τη διερεύνηση των πνευμονικών μεταστάσεων και η ορθολογική εφαρμογή τους συμβάλει καθοριστικά στη διάγνωση, αλλά και στη συνολική αξιολόγηση για την περαιτέρω αντιμετώπιση των ασθενών.