Διαβάθμιση οξείας σκωληκοειδίτιδας με βάση τα απεικονιστικά ευρήματα της υπολογιστικής τομογραφίας

Διαβάθμιση οξείας σκωληκοειδίτιδας με βάση τα απεικονιστικά ευρήματα της υπολογιστικής τομογραφίας

Π. Αντωνόπουλος [1], Κ. Δαλαμαρίνης [1], Φ. Κωνσταντινίδης [1], Α. Πετρουλάκης [1], Α. Αλεξόπουλος [1], Κ. Κέντρη [1], Μ. Πατέλης [1], Χ. Δρόσος [2]

[1] Τμήμα Υπολογιστικής Τομογραφίας, 1ο Νοσοκομείο ΙΚΑ (ΓΠΝΑ Σισμανόγλειο), Αθήνα
[2] Τμήμα Απεικόνισης, ΓΠΝΑ Γ.Γεννηματάς, Αθήνα

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της μελέτης είναι να αναδείξει τη χρησιμότητα και αξιοπιστία της Υπολογιστικής Τομογραφίας (ΥΤ) στην κατηγοριοποίηση/διαβάθμιση της οξείας σκωληκοειδίτιδας, και τα στάδια εξέλιξής της με βάση τα απεικονιστικά ευρήματα.
ΥΛΙΚΟ/ΜΕΘΟΔΟΣ: Μελετήθηκαν με ΥΤ 65 ασθενείς ηλικίας 20-87 ετών που προσήλθαν με κλινικοεργαστηριακή εικόνα που έθετε την υπόνοια οξείας σκωληκοειδίτιδας. Οι ασθενείς εξετάσθηκαν με ΥΤ και με βάση τα απεικονιστικά ευρήματα, τα οποία επιβεβαιώθηκαν χειρουργικά και παθολογοανατομικά, οι ασθενείς κατηγοριοποιήθηκαν σύμφωνα με την σοβαρότητα και τα στάδια εξέλιξης της οξείας σκωληκοειδίτιδας σε 3 κατηγορίες.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:
Α. Ι βαθμού: καταρροϊκή σκωληκοειδίτις (22 περιπτώσεις)
Διόγκωση της σκωληκοειδούς απόφυσης με διάμετρο 7-22χιλ(μ.ο.12,1χιλ), πάχυνση του τοιχώματός της (59%), εξιδρωματικές αλλοιώσεις περισκωληκοειδικά με εντοπισμένη θολερότητα του περιτοναϊκού λίπους (90,9%), φυσαλίδες αέρα εντός του αυλού της σε (18,2%), κοπρόλιθος στον αυλό της (4,5%), τυφλίτις/τελική ειλεΐτις (27,3%) και ειλεός (4,5%).
Β. ΙΙ βαθμού: γαγγραινώδης σκωληκοειδίτις (20 περιπτώσεις)
Διόγκωση της σκωληκοειδούς απόφυσης με διάμετρο 12-36χιλ (μ.ο. 19,25χιλ), κοπρόλιθος ενδοαυλικά (65%) και φυσαλίδες αέρα (60%), πάχυνση του τοιχώματός της (40%), λέπτυνσή του (25%), διάχυτη περιτονίτις (30%), τελική ειλεΐτις/τυφλίτις (65%), ειλεός (15%) και εξιδρωματικές αλλοιώσεις (100%).
Γ. ΙΙΙ βαθμού: ρήξη σκωληκοειδούς (23 περιπτώσεις)
Παρουσιάστηκε ως: Διάτρηση της σκωληκοειδούς απόφυσης με ελεύθερη ρήξη του περιεχομένου της στην περιτοναϊκή κοιλότητα (10 περιπτώσεις), με δημιουργία περισκωληκοειδικού φλέγμονα (7 περιπτώσεις), με δημιουργία περισκωληκοειδικού αποστήματος (6 περιπτώσεις).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η ΥΤ είναι δυνατό να διαβαθμίσει την οξεία σκωληκοειδίτιδα σε σχέση με τα στάδια της εξέλιξής της και να αναλύσει την έκταση των παθολογικών αλλοιώσεων συμβάλλοντας στην επιλογή της ορθής θεραπείας.