Θερμοκαυτηρίαση ηπατοκυτταρικού καρκινώματος. Η εμπειρία μας σε 258 ασθενείς.

Θερμοκαυτηρίαση ηπατοκυτταρικού καρκινώματος. Η εμπειρία μας σε 258 ασθενείς.

Ε. Σωτηροπούλου (1), Σ. Μυλωνά (2), Ν. Πτώχης (3), Α. Πομώνη (3), Μ. Πομώνη (3), Θ. Λουκάς (1)

(1) Τμήμα Αξονικού Τομογράφου και Επεμβατικής Ακτινολογίας Νοσοκομείου "Σωτηρία"
(2) Τμήμα Αξονικού Τομογράφου Νοσοκομείου "Ερυθρός Σταυρός"
(3) Ακτινολογικό εργαστήριο "Ευγενίδειου" Θεραπευτηρίου

Περίληψη
Σκοπός: Στο παρόν άρθρο, παρουσιάζουμε την μακροχρόνια εμπειρία μας όσον αφορά την θεραπεία του ηπατοκυτταρικού καρκινώματος με θερμοκαυτηρίαση. Eνδείξεις, κλινικά αποτελέσματα άλλων ερευνητών και επιπλοκές τίθενται προς συζήτηση. Επιπλέον περιγράφεται η τεχνική και ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται.
Υλικό και Μέθοδος: Μεταξύ Φεβρουαρίου 1999 και Ιανουαρίου 2007, 258 ασθενείς (206 άνδρες και 52 γυναίκες), ηλικίας 28-82 χρόνων, με 360 ιστολογικά επιβεβαιωμένα ΗΚΚ υποβλήθηκαν σε 390 θεραπευτικές επεμβάσεις θερμοκαυτηρίασης. Η διάμετρος των όγκων ήταν μεταξύ 1.5cm και 5cm. Πριν από τις επεμβάσεις τα επίπεδα α-φετοπρωτεΐνης ήταν φυσιολογικά (<20 ng/ml) σε 120 ασθενείς, ελαφρώς αυξημένα (20-200ng/ml) σε 82 ασθενείς και αξιοσημείωτα υψηλά (>200 ng/ml) σε 56 ασθενείς Αριθμός αιμοπεταλίων κάτω των 50.000/ml και INR>1.5 αποτελούν αντενδείξεις για θερμοκαυτηρίαση και θα πρέπει να διορθώνονται πριν την επέμβαση. Όλοι οι ασθενείς λαμβάνουν ένα χάπι 3 mg βρωμαζεπάμη (Lexotanil ® Roche) από το στόμα και 75mg D-υδροχλωρική δεξτροπροποξυφαίνη (ZIDERON® Norma Hellas S.A) ενδομυϊκά Τα ραδιοκύματα εφαρμόζονταν για 10 με 20 λεπτά.
Για την εκτίμηση της άμεσης αντίδρασης της βλάβης στην θερμοκαυτηρίαση, πραγματοποιείται αξονική τομογραφία δύο φάσεων μετά έγχυση σκιαγραφικού, αμέσως μετά την απομάκρυνση των ηλεκτροδίων. Οι ασθενείς ελέγχονταν 1, 3 και 6 μήνες μετά την θεραπεία και στη συνέχεια ανά 6 μήνες
Αποτελέσματα: Ο έλεγχος των ασθενών τον πρώτο μήνα αποκάλυψε ολική νέκρωση των όγκων σε 311/360 περιπτώσεις (86.4%) και παραμονή κακοήθειας σε 49/360 (13.6%). Όλοι οι εναπομείναντες όγκοι αντιμετωπίστηκαν με μια δεύτερη θερμοκαυτηρίαση. Οι δείκτες επιβίωσης μετά από 1, 2, 3, 4 και 5 χρόνια ήταν 95,8%, 86,1%, 77,7%, 67,4% και 54,3% αντίστοιχα. Πτώση της α-φετοπρωτεΐνης παρατηρήθηκε σε όλους τους ασθενείς που είχαν υψηλές τιμές στην αρχή. Σοβαρές επιπλοκές δεν υπήρξαν.
Aποτελέσματα: Η θερμοκαυτηρίαση μπορεί να αποτελέσει μια διακεκριμένη θεραπεία για την αντιμετώπιση του πρώιμου, του ανεγχείρητου και του υποτροπιάζοντος ΗΚΚ.