Ουρίνωμα: Απεικονιστική διερεύνηση με την Υπολογιστική Τομογραφία και διαφορική διάγνωση

Ουρίνωμα: Απεικονιστική διερεύνηση με την Υπολογιστική Τομογραφία και διαφορική διάγνωση

Δ. Κωνσταντίνου, Φ. Τζίκος, Β. Κυριάκου, Ν. Βαχτσεβάνος, Χ. Δαμιανίδης, Ι. Τσιτουρίδης

Ακτινολογικό Εργαστήριο Γ.Ν. Παπαγεωργίου, Θεσσαλονίκη

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Σκοπός: Η παρουσίαση και αξιολόγηση των ευρημάτων από την απεικονιστική διερεύνηση των ουρινωμάτων με την υπολογιστική τομογραφία. Υλικό – Μέθοδος: 49 ασθενείς με ουρίνωμα νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο μας τη χρονική περίοδο 2005-2008. Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε αξονική τομογραφία με ελικοειδή σάρωση άνω-κάτω κοιλίας και οπισθοπεριτοναϊκού χώρου πριν και μετά την ενδοφλέβια χορήγηση 100- 150ml ιωδιούχου σκιαγραφικού μέσου. Επιπλέον, ελήφθησαν και καθυστερημένες τομές, σε χρόνο 5-20 λεπτά μετά την χορήγηση του σκιαγραφικού, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις οι τομές ελήφθησαν και 1½ ώρα μετά την έγχυση του μέσου. Σε περιπτώσεις, με εντόπιση της διαφυγής στην ουροδόχο κύστη επιπροσθέτως χορηγήθηκε σκιαγραφικό μέσο ενδοκυστικά και ακολούθησε αξονική τομογραφία. Αποτελέσματα: Από τους 49 ασθενείς, σε 30 το σημείο διαφυγής εντοπιζόταν στο πυελοκαλυκικό σύστημα, σε 14 εξ’ αυτών στην πορεία του ουρητήρα και στους υπόλοιπους 5 στην ουροδόχο κύστη. Ο βασικότερος αιτιολογικός παράγοντας δη- μιουργίας του ουρινώματος ήταν η απόφραξη, είτε από λίθο είτε από μάζα, σε 25 ασθενείς, η κάκωση σε 17 ασθενείς και οι ιατρογενείς χειρισμοί σε 7 ασθενείς. Υδρονέφρωση συνυπήρχε σε 40 περιστατικά (σε όλους τους ασθενείς με απόφραξη του ουροποιητικού συστήματος, σε 9 ασθενείς με κάκωση και σε 6 ασθενείς με δημιουργία ουρινώματος συνεπεία ιατρικών χειρισμών). Συμπέρασμα: Το ουρίνωμα είναι μια παθολογική οντότητα με την οποία ο ακτινολόγος οφείλει να είναι εξοικειωμένος, ώστε να αναζητήσει, κυρίως μέσω της υπολογιστικής τομογραφίας, τα απεικονιστικά σημεία-κλειδιά που θα τον οδηγήσουν στην ορθή διάγνωση.