Κοκκιωμάτωση Wegener: Απεικονιστικά ευρήματα στο θώρακα με Υπολογιστική Τομογραφία υψηλής ευκρίνειας σε φάση εισπνοής και εκπνοής

Ε. Δετοράκης [1], Ι. Νικολακόπουλος [1], Α. Βολουδάκη [1], Η. Κρητικός [2], Π. Σιδηρόπουλος [2], Ρ. Σπυριδάκη [2], Σ. Γκουρτσογιάννη [1], Ε. Μαγκανάς [1]

[1] Πανεπιστηιμιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ιατρική Σχολή, Τμήμα Ακτινολογίας
[2] Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ιατρική Σχολή, Ρευματολογική Κλινική

Περίληψη
Σκοπός: Σκοπός της εργασίας είναι η καταγραφή των ευρημάτων στο πνευμονικό παρέγχυμα και η μελέτη της προσβολής των βρόγχων και βρογχιολίων σε ασθενείς με κοκκιωμάτωση Wegener με τη βοήθεια υπολογιστικής τομογραφίας υψηλής ευκρίνειας (ΥΤΥΕ), σε φάση εισπνοής και εκπνοής.
Υλικό - μέθοδος : 21 ασθενείς με κοκκιωμάτωση Wegener υποβλήθησαν σε υπολογιστική τομογραφία υψηλής ευκρίνεια σε φάση εισπνοής και εκπνοής. Μελετήθηκαν το κυρίαρχο απεικονιστικό πρότυπο καθώς και η έκταση της προσβολής των βρόγχων και των βρογχιολίων. Kατά τη φάση εκπνοής καταγράφηκαν περιοχές παγίδευσης αέρα (air trapping) και υπολογίσθηκε η διαφορά πυκνότητας των περιοχών αυτών με τις αντίστοιχες περιοχές κατά τη φάση εισπνοής . Η εκτίμηση της στατιστικής ανάλυσης έγινε με τη βοήθεια του τέστ Kruskal-Wallis με χρήση του προγράμματος SPSS 15.
Αποτελέσματα : Η εισπνευστική ΥΤΥΕ ήταν παθολογική στους 19 από τους 21 ασθενείς (90,4%) ενώ το κυρίαρχο πρότυπο ήταν: οζώδες (κοιλοματοποιημένοι όζοι ή μη) σε 7 (38,9%) ασθενείς, θολής ύαλου σε 5 (26,3%), μαζών σε 3 (15,8%) ασθενείς, ινωτικού προτύπου σε 3 (15,8%), και πύκνωση με αεροβρογχόγραμμα σε 1 (5,3%) ασθενή . Η έκταση της προσβολής μετρήθηκε από 0 έως 36.7%. Προσβολή των βρόγχων βρέθηκε σε 14 (66,7%) ασθενείς και των βρογχιολίων αναδείχθηκε σε 5 (23,8%) ασθενείς. Σε 2 (9,5%) ασθενείς δεν αναδείχθηκαν βλάβες στην εισπνοή. Σε εκπνευστική φάση αναδείχθηκαν περιοχές παγίδευσης αέρα σε 7 (33,3%) από τους 21 ασθενείς και η ποσοστιαία έκτασή τους ήταν 0-70,8% (mean 15,8 7). Η διαφορά της μέτρησης των πυκνοτήτων μεταξύ εισπνοής και εκπνοής κυμαινόταν από 32 HU έως 89 HU (mean 60 23,5 HU). Δεν αναδείχθηκε στατιστική συσχέτιση μεταξύ των κυρίαρχων προτύπων και της έκτασης της προσβολής των βρόγχων-βρογχιολίων με την παγίδευση αέρα.
Συμπεράσματα : Τα κύρια απεικονιστικά ευρήματα που καταγράφηκαν κατά τη φάση εισπνοής ήταν οι όζοι και οι περιοχές θολής υάλου . Παθολογία των αεραγωγών αναδείχθηκε στην πλειονότητα των ασθενών . Κατά τη φάση εκπνοής σε 7 ασθενείς σημειώθηκαν περιοχές παγίδευσης αέρα, ένα νέο εύρημα το οποίο πρέπει να συνυπολογίζεται στα απεικονιστικά χαρακτηριστικά της κ. Wegener.