Page 24 - Aktinologia 04-14

Basic HTML Version

Ελληνική Ακτινολογία, Τόμος 45, Τεύχος 4, 2014
124
νει για περισσότερες από 6 ώρες αποδίδεται στη δη-
μιουργία αιματώματος στον περιαγγειακό χώρο, που
περιχαρακώνει την περιοχή της ρήξης, διατηρώντας
ένα υποτυπώδες «τοιχωματικό» περίβλημα.
1,2
Η πιο συχνή εντόπιση κάκωσης της θωρακικής α-
ορτής σε περίπτωση τραύματός της είναι ο ισθμός της
αορτής (85-90%), δηλαδή η περιοχή της εγγύς κατι-
ούσας θωρακικής αορτής μεταξύ της έκφυσης της α-
ριστερής υποκλειδίου και της περιοχής πρόσφυσης
του αρτηριακού συνδέσμου.
4
Οι επικρατέστερες θε-
ωρίες που ερμηνεύουν την συχνότερη εντόπιση των
κακώσεων της αορτής στην περιοχή του ισθμού είναι
δύο. Σύμφωνα με την πρώτη, οφείλεται στη διαφορά
κινητικότητας μεταξύ του αορτικού τόξου (μιας σχε-
τικά κινητής δομής) και της εγγύς κατιούσας αορτής
(μιας λιγότερο κινητής δομής, που υποστηρίζεται από
τον αρτηριακό σύνδεσμο, τον αριστερό κύριο βρόγχο
και τις μεσοπλεύριες αρτηρίες). Το αορτικό τόξο στη-
ρίζεται μέσω των μεγάλων αγγείων του, ενώ η κατιού-
σα αορτή εμφανίζει μεγαλύτερη σταθερότητα κατά τις
μεταβολές της ταχύτητας λόγω της σύνδεσής της στο
θώρακα μέσω του αρτηριακού συνδέσμου και των με-
σοπλεύριων αγγείων. Ο αορτικός ισθμός είναι χαλα-
ρά προσδεδεμένος στο θωρακικό τοίχωμα, με αποτέ-
λεσμα τη σχετική κίνησή του σε περιπτώσεις απότο-
μης επιβράδυνσης (π.χ. σε μεγάλης ενέργειας αυτο-
κινητιστικά ατυχήματα ή πτώσεις από μεγάλος ύψος).
Η δεύτερη θεωρία συνοψίζεται στην υπόθεση ότι το
πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα (στέρνο, πρώτη πλευρά
και κλείδες) περιστρέφεται προς τα έσω και οπίσθια
και επηρεάζει τα σπονδυλικά σώματα, συσφίγγοντας
στην αορτή στον ενδιάμεσο χώρο. Από τους ασθενείς
που δεν χειρουργούνται ή δεν διαγιγνώσκονται, πε-
ρίπου το 2% αυτών επιβιώνει για μεγάλο χρονικό δι-
άστημα, οπότε μπορεί να αναπτυχθεί χρόνιο ψευδο-
ανεύρυσμα. Πάνω από το 90% των ψευδοανευρυ-
σμάτων έχουν εντόπιση στον αορτικό ισθμό. Το ψευ-
δοανεύρυσμα μπορεί να θρομβωθεί ή να εμφανίσει
τοιχωματικό θρόμβο, ενώ ο έξω χιτώνας και οι περι-
βάλλοντες ιστοί αναπτύσσουν ινώδη περιαγγειακό ι-
στό, με περιφερικές επασβεστώσεις.
Εικόνα 3.
CTA λοξή οβελιαία τομή: Εντοπισμένη ρήξη έσω χι-
τώνα, περιφερικότερα της αριστερής υποκλειδίου αρτηρίας, με
σχηματισμό ευμεγέθους ψευδοανευρύσματος.
Εικόνες 4α,β.
3-D
(volume rendered) α-
πεικόνιση της θωρακι-
κής αορτής, των κλά-
δων του αορτικού τό-
ξου και του ψευδοα-
νευρύσματος της εγγύς
κατιούσας θωρακικής
αορτής: α) πρόσθια, β)
οπίσθια. (ΑΑ: ανιού-
σα θωρακική αορτή,
DA: κατιούσα θωρα-
κική αορτή, BCA: βρα-
χιονοκεφαλική αρτη-
ρία, RCCA: δεξιά κοινή
καρωτίδα, RSA: δεξιά
υποκλείδια αρτηρία,
LCCA: αριστερή κοι-
νή καρωτίδα, LSA: α-
ριστερή υποκλείδια αρ-
τηρία, LVA: αριστερή
σπονδυλική αρτηρία).