Basic HTML Version
237
Μ. Τσιτσκάρη και συν. Παρουσίαση των απεικονιστικών ευρημάτων της υπολογιστικής τομογραφίας σε δυο ασθενείς με συστροφή του μεσεντερίου
του μεσεντερίου σε ενήλικες διακρίνεται σε πρωτοπαθή
και δευτεροπαθή
2,3
. Πρωτοπαθώς απαντάται συνήθως
σε νέους ασθενείς χωρίς σοβαρή ανατομική παθολο-
γία. Ενοχοποιούνται παράγοντες όπως, η αυξημένη
ποσότητα ινών μετά από παρατεταμένη νηστεία, η
αυξημένη ενδογενής κινητικότητα του εντέρου από
παρασιτικές λοιμώξεις ή λόγω διαβητικής νευροπά-
θειας, το μεγάλο μήκος του λεπτού εντέρου, η ευρεία
βάση του μεσεντερίου και τα λεπτά κοιλιακά τοιχώματα.
Δευτεροπαθώς εμφανίζεται σε ενήλικες, με την ίδια
συχνότητα και στα δύο φύλα. Συνήθως συνυπάρχει
υποκείμενη παθολογία, με συχνότερη την παρουσία
συμφύσεων και λιγότερο συχνές τις εσωτερικές κήλες,
τα νεοπλάσματα, τους μεσεντέριους λεμφαδένες, τη
μεκέλειο απόφυση, τα λιπώματα του μεσεντερίου,
την ενδομητρίωση, τα αποστήματα, τα αιματώματα,
τα ανευρύσματα, την εγκυμοσύνη και τα μεσεντέρια
λεμφαγγειώματα
4-10
.
Μεγαλύτερη επίπτωση που κυμαίνεται έως 24-
60/100000 παρουσιάζει στις χώρες της Μέσης
Ανατολής, της Ασίας, της Κεντρικής Αφρικής όπου
και σχετίζεται με παράγοντες, όπως η χαμηλή κοινωνι-
κοοικονομική κατάσταση, η κατανάλωση φυτικών ινών
μετά από εκτεταμένη περίοδο νηστείας, οι παρασιτικές
λοιμώξεις, και η διαβητικού τύπου νευροπάθεια. Στις
χώρες του Δυτικού κόσμου παρουσιάζει μικρότερη
επίπτωση έως 1,7-5,7/100000
11-13
.
Η σημειολογία και συμπτωματολογία των ασθενών
με συστροφή του μεσεντερίου είναι μη ειδική. Συνήθως
αναφέρουν διαλείποντα κοιλιακά άλγη με περιομφα-
λική ή επιγάστρια εντόπιση, που συνοδεύονται από
ναυτία και έμετο. Έντονο άλγος με σημεία περιτοναϊ-
σμού που δεν υφίεται με ισχυρά αναλγητικά, πυρετός,
ταχυκαρδία, λευκοκυττάρωση, υπεραμυλασαιμία, και
μεταβολική οξέωση είναι ευρήματα συνηγορητικά
εντερικής ισχαιμίας
14
. Αμφότερα τα περιστατικά που
παρουσιάζουμε είχαν κλινικοεργαστηριακά ευρήματα
εντερικής απόφραξης χωρίς ωστόσο ευρήματα ενδει-
κτικά εντερικής ισχαιμίας.
Για τη διαγνωστική προσπέλαση των ασθενών αυτών
χρησιμοποιούνται διάφορες απεικονιστικές μέθοδοι. Η
απλή ακτινογραφία κοιλίας έχει χαμηλή διαγνωστική
αξία σε περιπτώσεις συστροφής του μεσεντερίου. Στις
περιπτώσεις που παρουσιάζουμε, στο πρώτο περιστα-
τικό δεν διενεργήθηκε ακτινογραφία κοιλίας λόγω
της επείγουσας φύσης του κλινικού ερωτήματος. Στο
δεύτερο περιστατικό η ακτινογραφία κοιλίας ανέδειξε
διατεταμένες έλικες λεπτού με υδραερικά επίπεδα,
εύρημα αν και μη ειδικό, ωστόσο συνηγορητικό βαθ-
μού εντερικής απόφραξης.
Ο υπερηχογραφικός έλεγχος με έγχρωμο Doppler
μπορεί να βοηθήσει διαγνωστικά, αναδεικνύοντας
την περιέλιξη της άνω μεσεντερίου φλέβας γύρω
από τη σύστοιχη αρτηρία, εύρημα που αναφέρεται
βιβλιογραφικά ως σημείο στροβίλου (whirl sign) και
παρουσιάζει ευαισθησία που κυμαίνεται έως 92%, με
διαγνωστική ακρίβεια έως 100%. Μειονέκτημα της
μεθόδου αποτελεί η υποκειμενικότητα του εξεταστή
και η επιπροβολή εντερικών ελίκων που μπορεί να
ελαττώσουν σημαντικά την ευαισθησία της μεθόδου
15
.
Στο δεύτερο περιστατικό που παρουσιάζουμε αναδεί-
χθηκαν υπερηχογραφικά παθολογικές έλικες λεπτού
Εικόνα 2:
Μετεπεξεργασία σε στεφανιαίο επίπεδο (MPR):
αναγνωρίζονται το εγγύς και το άπω σημείο της μετά-
πτωσης του λεπτού εντέρου στο επίπεδο της συστροφής.
Συνυπάρχει ελεύθερη συλλογή υγρού περιηπατικά και
στην ελάσσονα πύελο.