Ελληνική Ακτινολογία, Τόμος 44, Τεύχος 3, 2013
174
στην οξεία φάση, όπου παρουσιάζουν πολύ χαμηλό
σήμα στις Τ2WI ακολουθίες
7,18
. Η αξιολόγηση του
συνόλου της εξέτασης αποτελεί απαραίτητη προϋ-
πόθεση για τη σωστή εκτίμηση των απεικονιστικών
ευρημάτων.
Το σημείο του «κενού δέλτα», που εμφανίζεται στις
Τ1WI ακολουθίες μετά την ενδοφλέβια χορήγηση
σκιαγραφικής ουσίας σε εγκάρσιο και στεφανιαίο
επίπεδο αποτελεί μία τριγωνική περιοχή εμπλου-
τισμού με χαμηλού σήματος κέντρο σε διαδοχικές
τομές, κυρίως στην περιοχή του άνω οβελιαίου κόλ-
που
6
(Εικόνα 6). Πολλές υποθέσεις προσπάθησαν
να εξηγήσουν αυτό το απεικονιστικό εύρημα, όπως
α) η επανασηραγγοποίηση του θρόμβου μέσα στον
φλεβώδη κόλπο, β) η οργάνωση του θρόμβου, γ) η
καταστροφή του αιματοεγκεφαλικού φραγμού και
δ) η άποψη που φαίνεται να επικρατεί, ότι πέριξ του
θρόμβου εμπλουτίζονται διατεταμένα παράπλευρα
φλεβικά κανάλια, που βρίσκονται μέσα και πέριξ της
σκληράς μήνιγγας
6
.
Η μαγνητική φλεβογραφία αναδεικνύει την απουσία
ροής (Εικόνα 7), όμως πρέπει πάντα να αξιολογείται
με προσοχή και σε συνάρτηση με τις υπόλοιπες α-
κολουθίες της μαγνητικής τομογραφίας, αν λάβουμε
υπόψη μας τις περιπτώσεις υποπλαστικών φλεβωδών
κόλπων, γιγαντιαίων αραχνοειδών σωματίων, και
άλλων καταστάσεων τεχνικής φύσεως, που μπορεί να
μιμηθούν εγκεφαλική φλεβοθρόμβωση
14
. Επιπλέον,
η ανάλυση των εικόνων πηγής θεωρείται απαραίτητη
προς αποφυγή ψευδώς αρνητικών αποτελεσμάτων
4
(Εικόνα 13).
Η θρόμβωση φλεβώδους κόλπου προκαλεί πα-
ροχέτευση του φλεβικού αίματος διαμέσου των μυε-
λωδών φλεβών στις υποεπενδυματικές φλέβες
1
. Το
παράπλευρο αυτό δίκτυο απεικονίζεται ως διατεταμένα
αγγειακά στελέχη κάθετα προσανατολισμένα στο φλε-
βικό σύστημα με χαμηλό σήμα στις Τ2WI ακολουθίες
(flow void), ενώ εμπλουτίζονται στις Τ1WI ακολουθίες
μετά την ενδοφλέβια έγχυση σκιαγραφικής ουσίας.
Το παράπλευρο αυτό φλεβικό δίκτυο απεικονίσθηκε
σε 8 περιπτώσεις ασθενών στη μελέτη μας σε άμεση
ανατομική σχέση είτε με το θρομβωμένο φλεβώδη
κόλπο είτε με την περιοχή του φλεβικού εμφράκτου
(Εικόνα 8).
Στην υποξεία φάση της θρόμβωσης μεταξύ της 5ης
και 30ης ημέρας από την έναρξη αυτής, όταν βρισκό-
μαστε στη φάση της μεθαιμοσφαιρίνης, παρατηρείται
αύξηση του σήματος στις Τ1WI και Τ2WI ακολουθίες,
ενώ παραμένει το σημείο του «κενού δέλτα» μετά την
ενδοφλέβια χορήγηση σκιαγραφικής ουσίας στις
Τ1WI ακολουθίες
1,2
(Εικόνα 3). Στη μελέτη μας, η
διάγνωση τέθηκε σε 7 ασθενείς στην υποξεία φάση
της θρόμβωσης, η οποία γενικά θεωρείται η πιο εύ-
κολη περίοδος για την επίτευξη της διάγνωσης, αφού
υπάρχει πλήρης διαφοροποίηση του σήματος από τη
φυσιολογική απεικόνιση
5
.
Οι αλλαγές που επέρχονται 2-4 εβδομάδες μετά
την έναρξη της θρόμβωσης εξαρτώνται άμεσα από το
βαθμό ροής και επανασηραγγοποίησης στο πάσχον
αγγείο
2
και ανήκουν στη χρόνια φάση της νόσου. Η
πλήρης επανασηραγγοποίηση και η αποκατάσταση
της ροής (flow void) είναι η κατάληξη σ’ ένα σημα-
ντικό ποσοστό ασθενών. Η παραμονή θρόμβου στη
χρόνια φάση, απαντάται στο 15% των περιστατικών
5
και χαρακτηρίζεται από ίσης έντασης σήμα στις Τ1WI
ακολουθίες, ενώ έχει ήπια ή μέτρια αυξημένο σήμα
στις Τ2WI ακολουθίες
1
. Γενικά, μπορεί να υπάρχει
μεγάλη ποικιλομορφία στην ένταση του μαγνητικού
σήματος και δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που
είναι παρόμοιο με αργή ροή εντός βατών αγγείων
2,5
. Ο
χρόνια οργανωμένος θρόμβος παρουσιάζει σημαντική
νεοαγγείωση, η οποία εμπλουτίζεται έντονα μετά την
ΠΙΝΑΚΑΣ 5: ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
κεφαλαλγία (75-95% των ασθενών)
οίδημα της οπτικής θηλής
επιληπτικές κρίσεις
εστιακή νευρολογική σημειολογία
σύγχυση
υπνηλία
παράλυση κρανιακών νεύρων
παρεγκεφαλιδική αταξία
νυσταγμός
ψυχιατρικές διαταραχές
απώλεια της ακοής