Ελληνική Ακτινολογία, Τόμος 44, Τεύχος 2, 2013
124
νών με φασματοσκοπικά υψηλό δείκτη κακοήθειας,
η επιλεγμένη περιοχή ενδιαφέροντος παρουσίαζε
εμπλουτισμό και είχε συμπαγή χαρακτηριστικά, ενώ
δεν αξιολογήθηκε η περιφερικότερη ή κεντρικότερη
θέση της σε σχέση με το σύνολο της έκτασης της
βλάβης. Δύο ασθενείς εμφάνισαν φασματοσκοπικό
δείγμα ενδεικτικό υψηλής κακοήθειας σε περιοχές
με συμπαγή στοιχεία, που παρουσίαζαν οίδημα, αλλά
περιορισμένο εμπλουτισμό.
Υπήρξε μία περίπτωση ασθενούς με λανθασμένη
επιλογή περιοχής ενδιαφέροντος, όπου το φάσμα δεν
παρουσίασε καμία κυτταρική δραστηριότητα με χαμη-
λές τις ενδείξεις όλων των μεταβολιτών, πλην μικρής
αύξησης των λιπιδίων και του γαλακτικού οξέως λόγω
αιμορραγίας και νέκρωσης (Εικόνες 17,18).
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Η μαγνητική φασματοσκοπία αποτελεί μία αναλυτική
μέθοδο, που επιτρέπει την αναγνώριση και ποσοτική
ανάδειξη ορισμένων μεταβολιτών και την κατανομή
τους σε διάφορους ιστούς.
Η εκπομπή ενός παλμού ραδιοσυχνοτήτων από τα
πηνία του μαγνητικού τομογράφου οδηγεί ένα πλήθος
όμοιων πυρήνων (συνήθως H) σε μεταπτωτική κίνηση.
Η διακοπή του παλμού προκαλεί την επιστροφή των
πυρήνων σε κατάσταση ηρεμίας και την ταυτόχρονη
εκπομπή ενός ασθενούς σήματος, που καταγράφεται
από τα πηνία του μαγνητικού τομογράφου. Το σήμα
αυτό μέσα από μετασχηματισμό Fourier καταγράφεται
στο πεδίο των συχνοτήτων ως φάσμα, δηλαδή ένα
σύνολο κορυφών σε διαφορετικές συχνότητες. Η θέση