Basic HTML Version
Ελληνική Ακτινολογία, Τόμος 44, Τεύχος 2, 2013
110
ευρήματα αφορούν σε οστεομυελίτιδα, ακόμη και εν
τη απουσία εμφανών διαβρώσεων του οστικού φλοιού.
Αν ο οστικός μυελός απεικονίζεται φυσιολογικός σε
T1 ακολουθίες και υψηλού σήματος σε T2 ή STIR
ακολουθίες, τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι αφορά σε
αντιδραστικό οίδημα του οστικού μυελού και όχι σε
οστεομυελίτιδα (Πίνακας 1)
4
.
Ηπαρουσία δευτερευόντων απεικονιστικών σημείων
στα μαλακά μόρια, που συνδέονται με οστεομυελίτιδα,
έχει ιδιαίτερη σημασία για την αξιολόγηση εξετάσεων
μαγνητικής τομογραφίας όταν οι αλλαγές της έντασης
του μαγνητικού σήματος του οστικού μυελού δεν
ακολουθούν το κλασικό πρότυπο. Τα δευτερεύοντα
απεικονιστικά σημεία με την υψηλότερη θετική προ-
γνωστική αξία είναι η διακοπή του μαγνητικού σήματος
του φλοιού, η παρουσία δερματικού έλκους και η
αναγνώριση συριγγώδους πόρου
18
. Άλλα σημαντικά
δευτερεύοντα σημεία οστεομυελίτιδας περιλαμβά-
νουν την παρουσία περιοστικής αντίδρασης και την
παρουσία φλέγμονα ή αποστήματος των μαλακών
μορίων. Αλλοιώσεις του μαγνητικού σήματος του
οστικού μυελού χωρίς αντίστοιχες αλλοιώσεις στους
πέριξ μαλακούς ιστούς, θεωρείται απίθανο να αντι-
προσωπεύουν λοίμωξη
18,19
.
Η διάκριση μεταξύ νευροπαθητικών αλλοιώσεων και
οστεομυελίτιδας μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολη με
όλες τις απεικονιστικές τεχνικές, συμπεριλαμβανομένης
της μαγνητικής τομογραφίας. Κλασικά η μαγνητική
τομογραφία απεικονίζει τις χρόνιες νευροπαθητικές
αλλοιώσεις με χαμηλής έντασης μαγνητικό σήμα του
οστικού μυελού σε Τ1W και T2W (STIR) ακολουθίες,
που εντοπίζεται εκατέρωθεν ενός διαταραγμένου με-
Εικόνα 10:
Τομές T1W (Α) και T2W+FS (Β) σε εγκάρσιο
επίπεδο απεικονίζουν τη διάχυτη φλεγμονή στους μαλακούς
ιστούς του άκρου ποδός, καθώς και αλλοιώσεις στο μαγνη-
τικό σήμα του οστικού μυελού στη βάση του 2ου και 3ου
μεταταρσίου(*) που θέτουν την υπόνοια οστεομυελίτιδας.
A
Β