99
Θ. Γ. Βραχλιώτης και συν. Ανεύρυσμα της κάτω παγκρεατοδωδεκαδακτυλικής αρτηρίας με συνυπάρχουσα απόφραξη του κοιλιακού άξονα
ανευρυσματικού σάκου. Η κάτω παγκρεατοδωδε-
καδακτυλική αρτηρία διατήρησε τη βατότητά της
χωρίς καμία ένδειξη θρομβοεμβολικού επεισοδίου
προς την άνω μεσεντέριο αρτηρία (Εικόνα 2Γ).
Οασθενής ανέχτηκε άριστα την παρέμβαση χωρίς
άμεσες επιπλοκές. Παραμένει ασυμπτωματικός και
ο υπερηχογραφικός έλεγχος μετά παρέλευση διετί-
ας δεν ανέδειξε σημεία επανασηραγγοποίησης.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Τα αληθή ανευρύσματα των παγκρεατοδωδε-
καδακτυλικών αρτηριών είναι σχετικά σπάνια,
ωστόσο η παρουσία τους σχετίζεται με απόφραξη
ή στένωση του στελέχους του αλληρείου τρίποδα,
η οποία και έχει ενοχοποιηθεί στην παθογένεση
τους
3-6
. Οι Ducasse και συνεργάτες, αξιολόγησαν
23 δημοσιεύσεις από το 1973 έως το 2003, όπου
περιγράφονται συνολικά 37 ανευρύσματα της
παγκρεατοδωδεκαδακτυλικής αγκύλης, συμπερι-
λαμβανομένων και περιπτώσεων που συνυπάρχει
απόφραξη ή στένωση του στελέχους του αλληρείου
τρίποδα
4
. Οι De Perrot και συνεργάτες
7
ανέφεραν
ότι το 63% των ανευρυσμάτων της παγκρεατοδω-
δεκαδακτυλικής αγκύλης σχετίζεται με παθολογία
(στένωση ή απόφραξη) του στελέχους του αλληρείου
τρίποδα. Οι Sutton και Lawton
6
ανέφεραν ότι σε
περίπτωση στένωσης ή απόφραξης της κοιλιακής
αρτηρίας, αυξάνεται αντιρροπιστικά η ροή αίματος
από την άνω μεσεντέριο αρτηρία διά των περιπα-
γκρεατικών αρτηριών προς τον αλλήρειο τρίποδα,
με αποτέλεσμα τη διάταση των τοιχωμάτων των
αρτηριών μέχρι να δημιουργηθεί ανεύρυσμα
6
. Ο
Patten και συνεργάτες ανέφεραν ότι σε τέσσερις
από τους πέντε ασθενείς (80%) τους, με εξωγενή
πίεση του στελέχους του αλληρείου τρίποδα πα-
ρατηρήθηκε υπερτροφία της αρτηριακής περιπα-
γκρεατικής αγγείωσης, ενώ στην ομάδα ελέγχου
100 ασθενών, τα περιπαγκρεατικά αγγεία ήταν
φυσιολογικά στο 76%, χωρίς παράπλευρη αγγεί-
ωση ή μεταστενωτική διάταση του στελέχους του
αλληρείου τρίποδα
8
.
Η αντιμετώπιση αυτών των ανευρυσμάτων είναι
επιτακτική, καθώς η φυσική εξέλιξη των περισσό-
τερων ανευρυσμάτων των σπλαχνικών αρτηριών
είναι η διάταση και τελικά η ρήξη
2,9,10,11
. Υπάρχουν
αυξανόμενες αναφορές στη βιβλιογραφία που
περιγράφουν την ενδαγγειακή αντιμετώπιση τέ-
τοιων ανευρυσμάτων, η οποία στις περισσότερες
των περιπτώσεων είναι και η θεραπεία εκλογής.
Το ποσοστό των επιπλοκών είναι χαμηλό και μα-
κροπρόθεσμα τα αποτελέσματα φαίνεται να είναι
εξαιρετικά
11
.
Έχει περιγραφεί η χρήση διαφόρων υλικών
εμβολισμού, όπως μεταλλικών ελασμάτων (coils),
Onyx και μοσχευμάτων grafts, υπάρχει όμως περι-
ορισμένη εμπειρία στη χρήση αποσπώμενων coils
Guglielmi για την αντιμετώπιση ανευρυσμάτων της
κάτω παγκρεατοδωδεκαδακτυλικής αρτηρίας με
απόφραξη του στελέχους του αλληρείου τρίποδα.
Οι Peterson και συν, σε έναν ασθενή
12
, και ο Ikeda
και συν
13
, σε τρεις ασθενείς, αναφέρουν τη χρήση
μεταλλικών ελασμάτωνGuglielmi στην αντιμετώπιση
τέτοιου είδους ανευρυσμάτων. Δύο ήταν οι στόχοι
στην αντιμετώπιση του ανευρύσματος στο περιστα-
τικό που περιγράφουμε: πρώτον ο αποκλεισμός
του ανευρύσματος και δεύτερον η διατήρηση της
αρτηριακής ροής δια της παγκρεατοδωδεκαδακτυ-
λικής αρτηρίας ως η μόνη αρτηρία που ουσιαστικά
αρδεύει αρτηριακά το ήπαρ και τον σπλήνα. Η
χρήση συνεπώς αποσπώμενων coils ήταν επιτακτική
διότι σε περίπτωση μη ικανοποιητικής έκπτυξης
(όπως ενδεχομένως να συνέβαινε με απλά coils),
θα μπορούσαν να επανατοποθετηθούν σε πλέον
ιδανική και επιθυμητή θέση.
Συμπερασματικά, παρουσιάσαμε την εμπειρία
μας σε ασθενή με ανεύρυσμα της κάτω παγκρεα-
τοδωδεκαδακτυλικής αρτηρίας, το οποίο αντιμε-
τωπίσθηκε επιτυχώς με τη χρήση αποσπώμενων
ελασμάτων Guglielmi. Η χρήση ελασμάτων αυτού
του τύπου, detachable coils, είναι επιθυμητή σε
περιπτώσεις όπου είναι απαραίτητη η απόλυτα
ακριβής τοποθέτησή τους.
ABSTRACT
Vrachliotis TG
1
, Tsamopoulos N
1
, Stavropoulos
GP
2
, Tzifos VP
3
, Kyriakopoulou KN
1
, Chronopoulos
AV
4
. Inferior pancreaticoduodenal artery aneurysm
with occluded celiac trunk: endovascular treatment