81
Π. Γαλάνη και συν. Η συμβολή της υπολογιστικής τομογραφίας στη διάγνωση και θεραπευτική αντιμετώπιση της εκκολπωματίτιδας
ναι μαζική και απειλητική για τη ζωή, αλλά συνήθως
σταματά αυτόματα. Τα απεικονιστικά ευρήματα εξαρ-
τώνται σε μεγάλο βαθμό από το αν υπάρχει ενεργός
αιμορραγία κατά τη στιγμή της εξέτασης. Σε τέτοιες
περιπτώσεις μπορεί να ανιχνευτεί εξαγγείωση σκια-
γραφικής ουσίας
16,17
.
Συμμετοχή των παρακείμενων οργάνων μπορεί να
συμβεί, και τα συρίγγια με την ουροδόχο κύστη στους
άνδρες και με τη μήτρα στις γυναίκες είναι αυτά που
εμφανίζονται συχνότερα
18
.
Διάφορες παθήσεις μπορούν να μιμηθούν οξεία
εκκολπωματίτιδα όπως εστιακή κολίτιδα από ισχαιμία,
λοίμωξη (κυρίως από Clostridiumdifficile) και φλεγμο-
νώδης νόσος του εντέρου, οξεία σκωληκοειδίτιδα με
πυελικό απόστημα, φλεγμονώδης νόσος της πυέλου και
ενδομητρίωση19. Η εκκολπωματίτιδα του σιγμοειδούς
Πίνακας 2: Κατάταξη κατά Hinchey και τροποποιημένη κατάταξη κατά Hinchey (προσαρμοσμένη
από Wasvary et al.) οξείας εκκολπωματίτιδας όπως ισχύει για ευρήματα σε ΥΤ (τροποποιημένη από
Kaiser et al.)
Κατάταξη κατά Hinchey
Τροποποιημένη κατάταξη
Ευρήματα σε ΥΤ
κατά Hinchey
(προσαρμοσμένη από
Wasvary et al.)
—
0
—Ήπια κλινική
Εκκολπώματα ± πάχυνση
εκκολπωματίτιδα
εντερικού τοιχώματος
I
— Περικολικό απόστημα/
la—Περιορισμένη περικολική
Πάχυνση εντερικού
φλέγμων
φλεγμονή/φλέγμων
τοιχώματος με αλλαγές
στους περικολικούς
μαλακούς ιστούς
lb
— Περικολικό/μεσοκολικό
Αλλαγές όπως σε la+
απόστημα
περικολικό / μεσοκολικό
απόστημα
II
— Πυελικό, ενδοκοιλιακό ή
II
— Πυελικό, ενδοκοιλιακό ή
Αλλαγές όπως σε la+
οπισθοπεριτοναϊκό απόστημα
οπισθοπεριτοναϊκό απόστημα
απομακρυσμένο απόστημα
(συνήθως βαθιά στην
πύελο ή μεταξύ εντερικών
ελίκων)
III
— Γενικευμένη πυώδης
III
— Γενικευμένη πυώδης
Ελεύθερος αέρας με
περιτονίτιδα
περιτονίτιδα
συνοδό εντοπισμένο ή
γενικευμένο ασκίτη και
πιθανόν περιτοναϊκή
πάχυνση
IV
— Γενικευμένη κοπρανώδης
IV
— Γενικευμένη κοπρανώδης
Ίδια ευρήματα όπως σε ΙΙΙ
περιτονίτιδα
περιτονίτιδα
Προσαρμογή από: Kaiser AM, Jiang JK, Lake JP, et al. The management of complicated diverticulitis
and the role of computed tomography. Am J Gastroenterol2005;100:910–917