Basic HTML Version
Ελληνική Ακτινολογία, Τόμος 44, Τεύχος 2, 2013
70
αυλό της χοληδόχου κύστεως, με αποτέλεσμα να μην
διαπιστώνεται η μετακίνησή του. Δεύτερο βήμα για τη
διερεύνηση τέτοιων περιπτώσεων είναι η εφαρμογή
εγχρώμου Doppler. Εφόσον διαπιστωθεί αιμάτωση
εντός του υπερηχογενούς ευρήματος, ενδοαυλικού
ή τοιχωματικού, η φύση του είναι συμπαγής και η
περίπτωση ιζήματος αποκλείεται. Αν ωστόσο τα απο-
τελέσματα του εγχρώμου Doppler είναι ασαφή (μη
ανιχνεύσιμη ή
αμφιλεγόμενη αγγείωση, σφάλματα
κίνησης, αδυναμία απεικόνισης ροής με χαμηλή τα-
χύτητα εντός μικρών αγγείων), το ερώτημα απαντάται
με την έγχυση σκιαγραφικού
23
.
Αντίστοιχα με τη σαφή απεικόνιση της μακρο- και
μικροκυκλοφορίας του εκάστοτε οργάνου-στόχου,
που έχει ήδη διαπιστωθεί ότι βελτιώνει την ανίχνευση
και βοηθάει στον χαρακτηρισμό των βλαβών σε όρ-
γανα όπως ήπαρ, νεφρό, πάγκρεας, η τεχνική αυτή
εφαρμόσθηκε και στη χοληδόχο κύστη
24
. Το υπερηχο-
γράφημα με σκιαγραφικό είναι δυνατό να ανιχνεύσει
πρόσληψη του ενισχυτή σε σημεία όπου το έγχρωμο
Doppler δεν ανέδειξε αιμάτωση. Έτσι, πυκνό ίζημα
εντός της χοληδόχου κύστεως δεν προσλαμβάνει το
σκιαγραφικό και παραμένει χωρίς ενίσχυση (Εικόνα 1).
Αντιθέτως, συμπαγής ενδοαυλική νεοπλασία εμφανίζει
ενίσχυση (Εικόνα 2). Στο ερώτημα της διαφοροποίη-
σης ιζήματος από ενδοαυλική ή τοιχωματική συμπαγή
βλάβη, η αξία των υπερήχων με ενισχυτή ηχογενείας
έχει εκτιμηθεί ως ανώτερη των άλλων απεικονιστικών
μεθόδων με ευαισθησία έως 98% και ειδικότητα έως
100%
1
. Κατά συνέπεια, εφόσον με την τεχνική αυτή
διαπιστώνεται ότι υπερηχογενές ακίνητο μόρφωμα σε
επαφή με το τοίχωμα ή εντοπισμένο στον αυλό της
χοληδόχου κύστεως δεν ενισχύεται, και κατά συνέπεια
αφορά ίζημα, δεν απαιτείται πρόσθετη απεικονιστική
εξέταση.
Διαφοροποίηση καλοήθων-κακοήθων παθήσεων
χοληδόχου κύστεως
Από τη στιγμή που διαπιστωθεί πως ένα υπερηχογε-
νές στοιχείο σε επαφή με το τοίχωμα ή εντός του αυλού
της χοληδόχου κύστεως δεν αποτελεί πυκνό ίζημα αλλά
συμπαγή οντότητα, απαιτείται χαρακτηρισμός του ως
καλοήθους ή κακοήθους, δηλαδή διαφοροδιάγνωση
καρκίνου της χοληδόχου κύστεως από καλοήθεις
καταστάσεις, όπως χρόνια χολοκυστίτις, αδένωμα,
πολύποδες ή τοιχωματική αδενομυωμάτωση
25,26
.
Ο καρκίνος της χοληδόχου κύστεως συνήθως εμ-
φανίζεται ως συμπαγής μάζα που καταλαμβάνει τμήμα
ή ολόκληρη τη χοληδόχο κύστη, ως πολυποειδής
αλλοίωση σε επαφή με το τοίχωμα ή ως διάχυτη
τοιχωματική πάχυνση
1
. Ανεξαρτήτως της μορφής,
αξιολογείται επίσης η διήθηση του παρακείμενου
ηπατικού παρεγχύματος. Οι χοληστερινικοί πολύποδες
μπορεί να είναι άμισχοι ή μισχωτοί, χωρίς ιδιαίτερη
αγγείωση στον Doppler έλεγχο. Η αδενομυωμάτωση
είναι εντοπισμένη ή διάχυτη. Συνοδεύεται από πιθανές
τοιχωματικές κυστικές αλλοιώσεις και απεικονιστικά
Εικόνα 5:
Ασθενής με ηπατίτιδα εμφανίζει αύξηση των ορίων του ήπατος στο απλό υπερηχογράφημα
(α). Η χοληδόχος κύστη παρουσιάζει πεπαχυσμένο οιδηματώδες τοίχωμα αλλά φυσιολογικές διαστά-
σεις (β). Μετά από την έγχυση σκιαγραφικού (γ) το τοίχωμα ενισχύεται μόνο στα όριά του, ενώ δεν
προσλαμβάνει τον ενισχυτή στη μεγαλύτερη έκτασή του. Ωστόσο σημειώνεται κατά τόπους πλούσια
αιμάτωση, λόγω παρουσίας αγγείων με αυξημένη ροή (βέλος).