Yπερηχογραφική διερεύνηση της αναπτυξιακής δυσπλασίας ισχίου στα νεογνά και βρέφη

Yπερηχογραφική διερεύνηση της αναπτυξιακής δυσπλασίας ισχίου στα νεογνά και βρέφη

Δ. Ραφαηλίδης[1], Ι. Οικονόμου[2], Σ. Χριστόπουλος[1], Α.Σ. Δημητριάδης[2]

[1] Ακτινολογικό Τμήμα Γ. Ν. "Γ. Γεννηματάς" Θεσσαλoνίκης
[2] Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η αξιολόγηση των δυνατοτήτων της συνδυασμένης υπερηχογραφίας, για την πρώιμη διάγνωση και την παρακολούθηση της πορείας, με ή χωρίς θεραπεία, της αναπτυξιακής δυσπλασίας του ισχίου.
Υλικό - Μέθοδος: Μελετήθηκαν τα υπερηχογραφικά ευρήματα 500 ισχίων, 250 νεογνών και βρεφών ηλικίας έως 6 μηνών, με θετικό ιστορικό, κλινικά ευρήματα ή προδιαθεσικούς παράγοντες. Ο έλεγχος έγινε με συνδυασμένη υπερηχογραφική μέθοδο που ποσοτικοποιούσε τα υποκειμενικά ευρήματα, με τη χρήση τριών παραμέτρων: της τιμής της γωνίας α, της β και του ποσοστού κάλυψης της κεφαλής του μηριαίου.
Αποτελέσματα: Κατά την αρχική εξέταση, ποσοστό 63,2% κατατάχθηκε στον τύπο Ia, 16,4% στον Ib, 6,8% στον IIa, 8,6% στον IIb, 1,2% στον IIc, 0,6% στον IId, 0,4% στον IIIa, 0,6% στον IIIb και 1,4% στον IV κατά Graf. Σε σχέση με το ποσοστό κάλυψης, 12% των ισχίων βρέθηκαν φυσιολογικά, 82,2% οριακά και 5,8% δυσπλαστικά.
Με τους επανέλεγχους που ακολούθησαν, απεικονίσαμε σε όλες τις περιπτώσεις που αντιμετωπίσθηκαν συντηρητικά, την ίαση του ισχίου. Δεν παρουσιάστηκε καμία περίπτωση καθυστερημένης αναπτυξιακής δυσπλασίας και η συχνότητα εμφάνισης επιπλοκών υπήρξε μηδενική.
Συμπέρασμα: Η προτεινόμενη συνδυασμένη υπερηχογραφική μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αρχική εξέταση για την πρώιμη διάγνωση και σταδιοποίηση της αναπτυξιακής δυσπλασίας του ισχίου, καθώς και για την παρακολούθηση της πορείας μέχρι την πλήρη ίαση, με υψηλή αξιοπιστία.