Τόμος 43, (1):77-84, 2012

Ε.Σ. Αντύπα, Χ. Ζωγράφου, Ι. Ιωαννίδης, Γ. Καρύδας, Α. Τσικκίνη, Μ. Τσουρούλας

Γ.Ν.Α. «Γ. Γεννηματάς», Κέντρο Ακτινοδιαγνωστικών Απεικονίσεων–Τμήμα Υπερηχοτομογραφίας

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Σκοπός της μελέτης είναι να καθορισθεί η ακρίβεια της εγχρώμου Doppler υπερηχοτομογραφίας (CDU) και τα πλεονεκτήματα της μεθόδου συγκριτικώς με την ψηφιακή αγγειογραφία (DSA) στην διάγνωση των ανευρυσμάτων της ιγνυακής αρτηρίας.

Υλικό και Μέθοδος: 16 ανευρύσματα της ιγνυακής αρτηρίας (10 ασθενείς), ηλικίας 44-75 ετών, αξιολογήθηκαν με έγχρωμο Doppler υπερηχοτομογράφημα, με μηχάνημα ATL 5000 HDI και χρήση επιφανειακού (4-7MHz) αλλά και καμπυλόγραμμου ηχοβολέα (2-5MHz). Όλοι οι ασθενείς υπεβλήθησαν, επίσης, σε αγγειογραφικό έλεγχο, ενώ 6 από αυτούς αντιμετωπίσθηκαν χειρουργικώς, 1 με θρομβόλυση και 1 με θρομβόλυση και αγγειοπλαστική.

Αποτελέσματα: Σε 9/16 περιπτώσεις η CDU ανέδειξε απουσία ροής εντός της ιγνυακής αρτηρίας, λόγω της παρουσίας πλήρως θρομβωμένου ανευρύσματος. Η αγγειογραφία, επίσης, ανέδειξε απόφραξη σε 9/16 περιπτώσεις. Παράπλευρο δίκτυο αναδείχθηκε σε 7/9 περιπτώσεις με την CDU και σε 9/9 με την DSA. Σε 5/16 περιπτώσεις και οι δύο μέθοδοι ανέδειξαν ανευρυσματική διάταση της ιγνυακής αρτηρίας. Σε 2/16 περιπτώσεις η αγγειογραφία ανέδειξε φυσιολογική διάμετρο του αυλού της ιγνυακής αρτηρίας, ενώ η CDU αποκάλυψε την παρουσία ανευρύσματος με τοιχωματικό θρόμβο.

Συμπεράσματα: Σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, η CDU μπορεί με ακρίβεια να αναδείξει την παρουσία ανευρύσματος, την έκταση του τοιχωματικού θρόμβου, τον αληθή αυλό και την παρουσία ροής. Επίσης, μπορεί να συμβάλλει στην ανάδειξη του παράπλευρου δικτύου και ως εκ τούτου θεωρούμε ότι η CDU πρέπει να είναι η πρώτη διαγνωστική απεικονιστική μέθοδος, όταν υπάρχει κλινική υπόνοια παρουσίας ανευρύσματος της ιγνυακής αρτηρίας.

Τόμος 43, (1):70-76, 2012

Ν. Νταγιαντάς, Η. Γερούκης, Γ. Δασκαλογιαννάκης, Δ. Τζώρτζης, Κ. Κοκκίνης

Ακτινολογικό Εργαστήριο ΓΝΑ «ΚΑΤ»-Αξονικός Τομογράφος–Διαγνωστική & Επεμβατική Μονάδα

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Το οστεοειδές οστέωμα συνιστά έναν από τους συνηθέστερους καλοήθεις επώδυνους οστεοβλαστικούς όγκους που συχνότερα απαντάται σε νεαρούς άνδρες. H διάγνωση της παθολογικής αυτής οντότητας απαιτεί το συνδυασμό της κλινικής εικόνας που θέτει την υποψία για απεικονιστική διερεύνηση και των ακτινολογικών ευρημάτων. Ακολουθεί η αντιμετώπιση με την επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής προσέγγισης. Περιγράφεται περίπτωση ενδαρθρικού οστεοειδούς οστεώματος στην περιοχή του γόνατος. Αναφέρονται τα ακτινολογικά ευρήματα και εν συνεχεία η δια θερμοκαυτηριασμού επιτυχής αντιμετώπιση του με την καθοδήγηση Αξονικής Τομογραφίας (ΑΤ), ενώ γίνεται και σύντομη ανασκόπηση της βιβλιογραφίας.

Τόμος 43, (1):66-69, 2012

Θ.Ν Σπυριδόπουλος, Θ. Ζαχαρή, Ν. Ευλογιάς

Τμήμα Αξονικού Τομογράφου Γενικού Νοσοκομείου Παίδων, Πεντέλης

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ο ιός του Δυτικού Νείλου (WNV) προσβάλει συνήθως ενήλικα ή υπερήλικα άτομα, με ποικίλη κλινική εικόνα και απεικονιστικά ευρήματα. Παρουσιάζουμε μία ενδιαφέρουσα περίπτωση παιδιατρικού ασθενούς 10 ετών, που προσήλθε στο τμήμα επειγόντων λόγω παρατεινόμενου εμπύρετου με ρίγος από 10ημέρου. Στην εργασία γίνεται αναφορά στην κλινική εικόνα, τα εργαστηριακά και απεικονιστικά ευρήματα, ενώ ακολουθεί και μία ανασκόπηση της αντίστοιχης βιβλιογραφίας αναφορικά με την απεικονιστική διερεύνηση και τα ευρήματά της σε παιδιά και εφήβους.

Τόμος 43, (1):59-65, 2012

Μ. Γιαννίλα, Α. Λιανού, Δ. Φαγκρέζος, Π. Μανιάτης, Ι. Παπαηλιού, Χ. Τριαντοπούλου

Ακτινολογικό τμήμα και τμήμα Αξονικής τομογραφίας, Κωνσταντοπούλειο Γ.Ν.Ν. Ιωνίας

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Σκοπός: Nα περιγράψουμε τις διαφορετικές μορφές απεικόνισης της ακτινομυκητίασης στην κοιλιακή και πυελική χώρα και να αναδείξουμε τα διαφοροδιαγνωστικά ευρήματα από άλλες φλεγμονώδεις ή νεοπλασματικές παθήσεις με παρόμοια απεικονιστικά χαρακτηριστικά.

Υλικό και μέθοδος: Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 18 ασθενείς (15 γυναίκες και 3 άνδρες, 25-75 χρόνων, μέσος όρος ηλικίας 50 έτη) με επιβεβαιωμένη ακτινομυκητίαση. Όλοι οι ασθενείς είχαν εξεταστεί με αξονική τομογραφία άνω και κάτω κοιλίας, πριν και μετά την ενδοφλέβια έγχυση σκιαγραφικής ουσίας. 11 ασθενείς είχαν ιστορικό μακροχρόνιας χρήσης ενδομήτριου αντισυλληπτικού σπειράματος. Αξιολογήθηκε το πάχος του εντερικού τοιχώματος και η σκιαγραφική ενίσχυση αυτού, η φλεγμονώδης διήθηση των πέριξ ιστών και τα χαρακτηριστικά της ενδοπεριτοναϊκής και πυελικής φλεγμονώδους μάζας.

Αποτελέσματα: Το σιγμοειδές κόλον ήταν το συχνότερα προσβεβλημένο τμήμα του παχέος εντέρου. Στους περισσότερους ασθενείς αναδείχθηκε συγκεντρική πάχυνση του τοιχώματος με έντονη σκιαγραφική ενίσχυση και διάχυτη διήθηση του περικολικού λίπους. Σε 11 ασθενείς απομονώθηκαν ένα ή περισσότερα ενδοπυελικά αποστήματα, ενώ περιτοναϊκή ή πυελική μάζα παρακείμενη της προσβεβλημένης εντερικής έλικας παρατηρήθηκε σε 17 περιπτώσεις ασθενών. Σε 3 ασθενείς διαπιστώθηκε επέκταση της φλεγμονής και δημιουργία αποστημάτων στο κοιλιακό τοίχωμα ενώ σε 1 ασθενή παρατηρήθηκε ενδοθωρακική διασπορά.

Συμπέρασμα: Η ακτινομυκητίαση πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στη διαφορική διάγνωση όχι μόνο σε άτομα με μακροχρόνια χρήση ενδομήτριου αντισυλληπτικού σπειράματος αλλά και όταν τα απεικονιστικά ευρήματα με την αξονική τομογραφία αναδεικνύουν συγκεντρική πάχυνση του εντερικού τοιχώματος με έντονη σκιαγραφική ενίσχυση, σχηματισμό φλεγμονωδών ψευδοόγκων στην πύελο και στην περιτοναϊκή κοιλότητα και εκτεταμένη διήθηση του μεσεντερίου λίπους με δημιουργία αποστημάτων.

Τόμος 43, (1):49-58, 2012

Ε. Σκουρτανιώτη, Ν. Κοτζιαμάνη, Β. Κυριάκου, Α. Άγριου, Δ. Κωνσταντίνου, Α. Μπιντούδη, Γ. Ροδοκαλάκης, Ν. Βαχτσεβάνος, Ι. Δαϋίδης

Ακτινολογικό Εργαστήριο Γ.Ν.«Παπαγεωργίου», Θεσσαλονίκη

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η αιμορραγία στον περινεφρικό χώρο μπορεί να προκληθεί είτε αυτόματα, είτε μετά από τραυματισμό, είτε τέλος να είναι ιατρογενούς αιτιολογίας. Η ακτινολογική προσέγγιση και ο χαρακτηρισμός του μεγέθους και της τοπογραφικής του αιματώματος διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο στην επιλογή των ασθενών οι οποίοι θα αντιμετωπιστούν συντηρητικά ή θα προχωρήσουν σε χειρουργική επέμβαση.

Σκοπός της εργασίας είναι η απεικονιστική ταξινόμηση των περινεφρικών αιματωμάτων, σύμφωνα με την απεικονιστική διερεύνηση τους και την ανάδειξη των αιτιών δημιουργίας τους.Υλικό-Μέθοδος: Μελετήθηκαν συνολικά 61 ασθενείς, 38 άνδρες και 23 γυναίκες, ηλικίας 14 μέχρι 65 ετών, τα τελευταία 8 έτη με κλινική εικόνα επείγοντος περιστατικού, λόγω πτώσης του αιματοκρίτη τους και υποψίας εσωτερικής αιμορραγίας.

Αποτελέσματα: Από τους 61 ασθενείς οι οποίοι ελέγχθηκαν οι 35(57,3%) είχαν ιστορικό κάκωσης ενώ οι λοιποί 11(16,9%) προσήλθαν με χρόνιου τύπου νοσήματα. Σε όλους τους ασθενείς αναδείχθηκε συλλογή αίματος διαφόρου βαθμού ποσότητας και έκτασης στον ένα ή και τους δύο περινεφρικούς χώρους. Τα περινεφρικά αιματώματα στην πλειονότητα τους εντοπίζονταν στον έναν από τους δύο περινεφρικούς χώρους. Κύρια αιτία των αιματωμάτων αναδείχθηκε η τραυματική ρήξη του νεφρού, ενώ σε λίγες περιπτώσεις το αιμάτωμα επεκτάθηκε στον πρόσθιο παρανεφρικό χώρο ή και στους δύο περινεφρικούς χώρους.

Συμπέρασμα: Ο απεικονιστικός έλεγχος με αξονική τομογραφία είναι απαραίτητος σε όλους τους ασθενείς με διατιτραίνον τραύμα, με θλαστικά τραύματα, μακροσκοπική αιματουρία, πτώση του αιματοκρίτη και εικόνα καταπληξίας, και επιτρέπει με μεγάλη ακρίβεια την εντόπιση της περινεφρικής αιμορραγίας και αναδεικνύει το αίτιο δημιουργίας της.