Basic HTML Version
113
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΑ
Τόμος 45, (4):113-121, 2014
Σπυριδόπουλος Ν. Θεμιστοκλής
1
, Νικολοπούλου Αθηνά
1
, Πετρά Μαριάννα
2
,
Στρατηγοπούλου Αθανασία
1
, Χάγερ Ιωάννης
2
, Ευλογιάς Νικόλαος
1
Συνήθεις κακοήθεις όγκοι σε παιδιά και
εφήβους: Σύνοψη των απεικονιστικών
ευρημάτων και διαγνωστική προσέγγιση
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Οι κακοήθεις οστικοί όγκοι αποτελούν σχετικά σπά-
νιες οντότητες που εμφανίζονται στον αναπτυσσόμενο
σκελετό των παιδιατρικών ασθενών. Κατά κύριο λό-
γο αφορούν το οστεοσάρκωμα, το σάρκωμα Ewing,
το λέμφωμα των οστών και τις δευτεροπαθείς οστι-
κές εντοπίσεις. Γενικά, οι πρωτοπαθείς κακοήθεις ό-
γκοι των οστών μπορεί να έχουν σκληρυντικά, λυτι-
κά ή μεικτής υφής χαρακτηριστικά στην ακτινογρα-
φική απεικόνιση, διαβρώνουν τον οστικό φλοιό και
προκαλούν συνήθως έντονη περιοστική αντίδραση,
συχνά επεκτεινόμενοι και στα περιβάλλοντα μαλακά
μόρια. Δύνανται να διηθούν επιχώριους και απομα-
κρυσμένους λεμφαδένες και να προκαλούν μεταστα-
τική νόσο, επεκτεινόμενοι αιματογενώς κυρίως στους
πνεύμονες. Η πρόγνωσή τους εξαρτάται από την ι-
στολογική ταυτότητα της βλάβης, το μέγεθος και την
εντόπισή της, καθώς και από την παρουσία μεταστά-
σεων. Η εισαγωγή, ωστόσο, σύγχρονων χημειοθερα-
πευτικών σχημάτων και η ευρεία χειρουργική εξαί-
ρεση των αλλοιώσεων έχουν βελτιώσει την πενταετή
επιβίωση, ανοίγοντας νέους δρόμους σε μια πιο μο-
ριακή προσέγγιση και ανάπτυξη θεραπειών βασισμέ-
νων στο μοριακό προφίλ των όγκων αυτών.
Λέξεις – Κλειδιά:
Κακοήθης, οστά, όγκος, βλάβη,
παιδιά
1. Εισαγωγικά στοιχεία
Οι κακοήθεις όγκοι των οστών παρατηρούνται στον
παιδιατρικό πληθυσμό πιο σπάνια σε σχέση με τους
καλοήθεις οστικούς όγκους, οι οποίοι αποτελούν την
πλειοψηφία των οστικών βλαβών (85%). Συγκεκριμένοι
ιστολογικοί τύποι αφορούν τα παιδιά και τους νεα-
ρούς ενήλικες, με σημαντικότερους το οστεοσάρκω-
μα και το σάρκωμα Ewing. Τα οστικά σαρκώματα ε-
ντοπίζονται συνήθως σε περιοχές ταχείας αύξησης
των οστών (κοντά στο συζευκτικό χόνδρο). Η πρώ-
ιμη διάγνωση, η τεκμηρίωση της εντόπισης και του
μεγέθους της αλλοίωσης, η παρουσία διήθησης των
επιχωρίων μαλακών μορίων ή απομακρυσμένων με-
ταστάσεων της νόσου, αποτελούν τα κύρια δεδομένα
για τη σταδιοποίηση και χάραξη της θεραπευτικής α-
ντιμετώπισής τους. Το μέγεθος της βλάβης δίνει μια
1
Ακτινολογικό Τμήμα Γενικού Νοσοκομείου
Παίδων Πεντέλης
2
Τμήμα Ορθοπαιδικής Παίδων Γενικού
Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης
Υπεύθυνος αλληλογραφίας
Θ.Ν. Σπυριδόπουλος, Ακτινοδιαγνώστης
Ακτινολογικό Τμήμα, Γενικό Νοσοκομείο Παίδων
Πεντέλης