Basic HTML Version
Ελληνική Ακτινολογία, Τόμος 44, Τεύχος 3, 2013
184
ΣΚΟΠΟΣ
Με τη μελέτη αυτή θέλουμε να υπογραμμίσουμε τις
δυνατότητες των απεικονιστικών μέσων που χρησιμοποι-
ήσαμε, τα πλεονεκτήματα, καθώς και τα μειονεκτήματά
τους, όσον αφορά τόσο τη διερεύνηση του καρκίνου
της χοληδόχου κύστεως όσο και τη σταδιοποίηση της
νόσου με σειρά προσέγγισης πρώτα το υπερηχογράφη-
μα και εν συνεχεία την αξονική (ΑΤ) και τη μαγνητική
τομογραφία (ΜΤ).
ΜΕΘΟΔΟΣ -ΥΛΙΚΟ
Διερευνήθηκαν 33 ασθενείς με καρκίνο της χολη-
δόχου κύστης, ηλικίας 60-70 ετών, εκ των οποίων 27
γυναίκες και 6 άνδρες. Όλοι υπεβλήθησαν σε υπε-
ρηχογραφικό έλεγχο με υπερηχοτομογράφο Siemens
Sonoline G60S με κεφαλή convex 3,5MHz στο πρώτο
στάδιο διερεύνησης, όπου και τέθηκε η υπόνοια της
νόσου. Στησυνέχειαακολούθησε περαιτέρωδιερεύνηση
με την αξονική τομογραφία, σε αξονικό τομογράφο
Siemens Picker PQ500 ήMDCT Philips iCT 256 τομών,
με 120 kV, 160 mAs, και πάχος τομής 5mm.
Σε όλους τους ασθενείς ελήφθησαν τομές πριν και
μετά την ενδοφλέβια έγχυση 100ml ιωδιούχου σκιαστι-
κού μέσου με συγκέντρωση ιωδίου ίση προς 300mgI/
ml μετά από 30 sec, καθώς και καθυστερημένες τομές
μετά από 60 sec.
Η απεικονιστική διερεύνηση ολοκληρώθηκε με τη
Εικόνα 2:
Ανομοιογενής νεοεξεργασία χοληδόχου κύστης με επέκταση στο παρακείμενο ηπατικό παρέγχυμα. α,β: CΤ
μετά από ενδοφλέβια χορήγηση ιωδιούχου σκιαστικού. γ,δ: MRI T1WI μετά από ενδοφλέβια χορήγηση παραμαγνητικής
ουσίας.