Basic HTML Version
Ελληνική Ακτινολογία, Τόμος 44, Τεύχος 2, 2013
90
χύματος αποτέλεσε στοιχείο επιβεβαίωσης για την
ακρίβεια της μεθόδου.
Στη μελέτη μας έγινε χρήση χαμηλών στοιχείων
έκθεσης, 120kVp, 120 – 150mA ανάλογα με τον
σωματότυπο του κάθε εξεταζόμενου. Για τη μείωση
του θορύβου εξαιτίας των χαμηλών στοιχείων έκθε-
σης έγινε ανακατασκευή των εικόνων με την τεχνική
επαναλαμβανόμενης ανασύνθεσης (Idose της Philips)
αντί του τυπικού αλγόριθμου “back projection”.
Για το σύνολο των σαρώσεων (δύο πριν και μία μετά
την επέμβαση), η ενεργός δόση κυμάνθηκε από 8.94
έως 13.52mSv. Ο υπολογισμός πραγματοποιήθηκε
με πολλαπλασιασμό του συνολικού DLP του κάθε
ασθενούς επί 0.015, όπου “0,015” ο συντελεστής
μετατροπής σε mSV για τους ενήλικες σε εξετάσεις
κοιλίας.
Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε τριφασική αξονι-
κή τομογραφία με τομογράφο Philips iCT 256 τομών.
Η επεξεργασία των δεδομένων περιλαμβάνει:
• Την τμηματοποίηση βάσει των τεχνικών “growing
region”και “free-hand contour”
• Την ογκομέτρηση των εξής όγκων:
- του συνόλου του ηπατικού παρεγχύματος
- του προς αφαίρεση τμήματος
- του μετεγχειρητικά υπολειπόμενου
Στη συνέχεια τα δεδομένα μας επεξεργαστήκαν πε-
ραιτέρω με τεχνικές ανασύνθεσης σε VR μοντέλα και
δημιουργία 3D απεικονίσεων.
Η επεξεργασία πραγματοποιήθηκε από τον ίδιο
εξεταστή και λήφθηκε ο μέσος όρος τριών επανα-
λήψεων για την ελαχιστοποίηση του υποκειμενικού
παράγοντα.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Από τους 12 ασθενείς που μελετήσαμε οι 8 είχαν
χειρουργήσιμους όγκους. Και οι 8 οδηγήθηκαν στο
χειρουργείο με επιτυχή αποτελέσματα. Κανείς από
αυτούς δεν εμφάνισε μετεγχειρητική ανεπάρκεια. 2
από τους 8 απεβίωσαν λόγω μεταγενέστερης εμφά-
νισης μεταστατικής νόσου.
Οι υπόλοιποι 4 είχαν μη χειρουργήσιμους όγκους
και τελικά δεν χειρουργήθηκαν. Υποβλήθηκαν αρχικά
σε εμβολισμό της πυλαίας φλέβας χωρίς όμως επιτυ-
χία. Όλοι οι ασθενείς απεβίωσαν. Σε κάθε ασθενή
πραγματοποιήθηκε μέτρηση του συνολικού όγκου του
ήπατος (Vt) με βάση την τεχνική της ογκομέτρησης με
αξονική τομογραφία (Πίνακας 1). Σε όλους υπολογί-
στηκε ο όγκος του ήπατος που έπρεπε να αφαιρεθεί
(V1) με βάση την τεχνική “free hand contour” και ο
μετεγχειρητικός όγκος (V2=Vt-V1) του ήπατος. Για
την τελική απόφαση ως προς το αν ο όγκος είναι
εξαιρέσιμος ή όχι, υπολογίστηκε και το ποσοστό του
μετεγχειρητικού όγκου ως προς το συνολικό όγκο του
ήπατος (V2/Vt x100%). Στους 8 ασθενείς οι οποίοι
τελικά υποβλήθηκαν σε μερική ηπατεκτομή μετρή-
θηκε ο πραγματικός μετεγχειρητικός όγκος (V3),
καθώς και οι απόλυτες τιμές της διαφοράς μεταξύ του
πραγματικού μετεγχειρητικού όγκου και του αρχικά
υπολογισθέντος με βάση την ογκομέτρηση που προ-
ηγήθηκε (V2-V3). Τέλος εκτιμήθηκε το ποσοστό της
προηγούμενης διαφοράς ως προς τον μετεγχειρητικό
όγκο για να προσδιορίσουμε το αν η διαφορά αυτή
είναι σημαντική ή όχι.
Εικόνα5(α,β):
Τρισδιάστατες
εικόνες και οι υπολογισθέ-
ντες όγκοι του συνολικού ή-
πατος (Vt), του εκτιμώμενου
προς εκτομή τμήματος (V1),
καθώς και του ποσοστoύ του
μετεγχειρητικού όγκου ως
προς το συνολικό.