Basic HTML Version
Ελληνική Ακτινολογία, Τόμος 44, Τεύχος 2, 2013
88
Πρόκειται για μία απλή μέθοδο κατά την οποία
τόσο η αναγνώριση όσο και ο διαχωρισμός πραγμα-
τοποιείται από τον χρήστη. Το περίγραμμα των δομών
ενδιαφέροντος χαράσσεται πάνω σε κάθε τομή ξεχω-
ριστά με αποτέλεσμα να καθορίζεται έτσι μία περιοχή
ενδιαφέροντος (ROI). Η μορφή του ROI μπορεί να
ποικίλει σε μέγεθος και σχήμα από τομή σε τομή και
να προσαρμόζεται κάθε φορά στο περίγραμμα της
δομής που ενδιαφέρει. Στην τελική τρισδιάστατη σκηνή
εμφανίζονται μόνο οι δομές οι οποίες περικλείονται
μέσα στο σύνολο των περιγραμμάτων (Εικόνα 1α,
β). Πρόκειται για μία ιδιαίτερα χρονοβόρα τεχνική η
οποία περιορίζεται μόνο σε περιπτώσεις όπου καμία
άλλη τεχνική δεν είναι επιτυχής
6,7
.
Η μέθοδος αυτή επιλέχθηκε ως μέσο τμηματοποίη-
σης για την ογκομέτρηση του προς αφαίρεση τμήματος
καθώς ήταν αδύνατον να διαχωριστεί με άλλο τρόπο
το φυσιολογικό παρέγχυμα πέριξ του όγκου από το
υπόλοιπο ισόπυκνο τμήμα του ήπατος
6,7
.
Ανάπτυξη περιοχής (growing region)
Σε αντίθεση με την προηγούμενη καθ’ όλα χειρο-
κίνητη μέθοδο, εδώ η αναγνώριση της περιοχής είναι
χειροκίνητη, αλλά ο διαχωρισμός είναι αυτόματος.
Αρχικά ο χρήστης καθορίζει με τη βοήθεια του πο-
ντικιού, πάνω σε μία τομή, ένα σημείο (voxel), της
δομής ενδιαφέροντος. Στη συνέχεια ένας μαθηματι-
κός αλγόριθμος εξετάζει προς όλες τις κατευθύνσεις
μέσα στον όγκο των δεδομένων τα γειτονικά voxels,
(συνήθως τα κοντινότερα 6, 18, ή 26), προκειμένου
να επιτρέψει το συνυπολογισμό τους στα δεδομένα
που θα υλοποιήσουν το τρισδιάστατο μοντέλο. Για το
συνυπολογισμό του κάθε voxel λαμβάνεται υπ’ όψιν
ένα σύνολο κριτηρίων που σχετίζεται με την ένταση
σήματος του κάθε voxel. Για εκείνα που τελικά θα
συμπεριληφθούν, η διαδικασία έλεγχου ολοκληρώνε-
ται εδώ. Στη συνέχεια ελέγχονται τα γειτονικά voxels
αυτών που επιλέχθηκαν ήδη. Η διαδικασία συνεχίζεται
έως ότου δεν μπορούν άλλα voxels να επιλεχτούν για
τον συνυπολογισμό
7,8
(Εικόνα 2α,β,γ).
Παρά την ευρεία χρήση της και την υπολογιστική
της ανάπτυξη, η μέθοδος αυτή δεν είναι δυνατό να
εφαρμοσθεί σε περιπτώσεις όπου η δομή ενδιαφέρο-
ντος δεν είναι ευπροσδιόριστη, όπως στην περίπτωση
που οι παρυφές του ήπατος βρίσκονται σε επαφή με
τμήματα του εντέρου. Για τον σκοπό αυτό χορηγείται
στον εξεταζόμενο per os γαστρογραφίνη, ούτως ώστε
να είναι ευκολότερος ο διαχωρισμός του ήπατος από
τις δομές του εντέρου
8
. Στις περιπτώσεις όπου τμήματα
παρακείμενων δομών παρέμεναν προσκολλημένα
στην επιφάνεια του ήπατος εφαρμόσαμε εκ νέου την
μέθοδο “free hand contour” για την οποία έγινε λόγος
παραπάνω με τη μόνη διαφορά πως η περιγεγραμμένη
Εικόνα 3:
Εικόνες από
τρισδιάστατες ανασυν-
θέσεις βάσει της τεχνικής
«ανάπτυξης περιοχής»
(growing region).