Basic HTML Version
Ελληνική Ακτινολογία, Τόμος 43, Τεύχος 2, 2012
120
πόνου, ανεξάρτητα από το πότε ο ασθενής πηγαίνει
στο νοσοκομείο. Σύμφωνα με τα αναθεωρημένα κρι-
τήρια, για να διαγνωστεί ΟΠ χρειάζονται δύο από τα
τρία ευρήματα: 1) κοιλιακό άλγος κλινικά ύποπτο για
ΟΠ και το οποίο πρέπει να έχει ξεκινήσει τουλάχιστον
τρεις ημέρες, 2) αύξηση των τιμών της αμυλάσης και
της λιπάσης του ορού τουλάχιστον τρεις φορές πάνω
από το φυσιολογικό, 3) απεικονιστικά ευρήματα (υ-
περήχων ή αξονικής τομογραφίας) συμβατά με ΟΠ.
Αν ,λοιπόν, το κοιλιακό άλγος έχει διάρκεια τουλά-
χιστον τρεις ημέρες και είναι κλινικά ύποπτο για ΟΠ,
αλλά οι τιμές της αμυλάσης και της λιπάσης δεν είναι
τουλάχιστον τρεις φορές πάνω από το φυσιολογικό,
αρκούν τα χαρακτηριστικά απεικονιστικά ευρήματα
της αξονικής τομογραφίας, όταν αυτά υπάρχουν, για
να μπει η διάγνωση.
Τα απεικονιστικά ευρήματα σε ό,τι αφορά τη δι-
άμεση ή οιδηματώδη παγκρεατίτιδα δε διαφέρουν
από αυτά που έχουν αναφερθεί στα κριτήρια της
Atlanta ως «Ήπια παγκρεατίτιδα» (εικόνα 2). Οι πε-
ρισσότεροι συγγραφείς θεωρούν ότι η νέκρωση είναι
ίσως η σημαντικότερη παράμετρος στην πρόγνωση
της νόσου. Η ευαισθησία της αξονικής τομογραφίας
στην ανάδειξή της μεγιστοποιείται, όταν αυτή γίνει
μετά την ενδοφλέβια χορήγηση σκιαγραφικού μέσου,
τουλάχιστον τρία εικοσιτετράωρα μετά την έναρξη του
πόνου
12
, ενώ κάποιοι υποστηρίζουν ότι η μεγαλύτερη
διαγνωστική ακρίβεια της νεκρωτικής παγκρεατίτιδας
γίνεται μετά την πρώτη εβδομάδα (εικόνα 3)
13
.
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το διαχωρισμό
και το χειρισμό, με τη βοήθεια της αξονικής τομο-
γραφίας, των συλλογών που παραμένουν μετά την
τέταρτη εβδομάδα από ένα οξύ επεισόδιο, δηλαδή για
την ψευδοκύστη, την περιχαρακωμένη παγκρεατική
νέκρωση (WOPN) και, σε μικρότερο βαθμό, για την
αποστηματοποιημένη συλλογή. Ειδικά ο διαχωρι-
σμός της παγκρεατικής ψευδοκύστης από τη WOPN
είναι σημαντικός, γιατί ο χειρισμός της δεύτερης με
Εικόνα 3.
Νεκρωτική
παγκρεατίτιδα.
Εικόνα 2.
Διαφορετικές
περιπτώσεις διάμεσης
παγκρεατίτιδας.