43
Δ. Έξαρχος και συν. Διαδερμική Γαστροστομία υπό την καθοδήγηση Αξονικού Τομογράφου
συνήθης τρόπος τοποθέτησης
2
. Το 1983 επεμβατικοί
ακτινολόγοι ξεκίνησαν διαδερμικά να τοποθετούν
καθετήρες γαστροστομίας υπό ακτινοσκόπηση με
ασφάλεια και επιτυχία
3
.
Οι ενδείξεις της γαστροστομίας αφορούν σε ασθε-
νείς που αδυνατούν να σιτιστούν per-os πάνω από 7
ημέρες, λόγω ύπαρξης νεοπλασμάτων στον τράχηλο
και οισοφάγο, σε ασθενείς με διαταραχές κατάποσης
(νόσος κινητικού νευρώνα, άλλα νοσήματα ΚΝΣ),
ασθενείς με γαστροπάρεση, καθώς και σε ασθενείς
που χρειάζονται πρόσθετη διατροφική υποστήριξη
(ν.Crohn, μετακτινική εντερίτιδα)
4
.
Οι αντενδείξεις της διαδερμικής γαστροστομίας είναι
η πυλαία υπέρταση με παρουσία γαστρικών κιρσών, η
μη αντιρροπούμενη διαταραχή της πηκτικότητας του
αίματος, η διήθηση του πρόσθιου γαστρικού τοιχώμα-
τος σε περίπτωση κοιλιοπεριτοναϊκής παροχέτευσης
και η απουσία ασφαλούς οδού για παρακέντηση.
Στις σχετικές αντενδείξεις περιλαμβάνονται το έλκος
του στομάχου, νεόπλασμα του στομάχου, η διαφραγ-
ματοκήλη και το μικρό προσδόκιμο επιβίωσης του
ασθενή. Η ασκιτική συλλογή δεν είναι αντένδειξη
εφόσον γίνει γαστροπηξία
4
.
Οι επιπλοκές μιας διαδερμικής γαστροστομίας
μπορεί να είναι η περιτονίτιδα, η διάτρηση του στόμα-
χου, αιμορραγία, σηψαιμία, επιμόλυνση του στομίου,
καθώς και εισρόφηση. Ελάσσονες επιπλοκές είναι η
περιστομιακή διαφυγή και η μόλυνση των υποδόρι-
ων ιστών, η μετατόπιση του καθετήρα, η θραύση του
μπαλονιού και η νεκρωτική ορογονίτις
5
.
Υπάρχει διχογνωμία στη βιβλιογραφία όσον αφορά
τη χρήση Τ-άγκιστρων για τη γαστροπηξία. Αναφέρεται
ο αυξημένος κίνδυνος αιμορραγίας λόγω των πολ-
λαπλών παρακεντήσεων με κίνδυνο την ισχαιμία του
γαστρικού τοιχώματος και νέκρωση του, με αποτέλεσμα
ο πόρος μεταξύ στομάχου και δέρματος να χαλαρώσει.
Τα πλεονεκτήματα χρήσης των Τ- άγκιστρων είναι η
ταχεία δημιουργία πόρου, η δυνατότητα τοποθέτησης
μεγαλύτερης διαμέτρου καθετήρων και λιγότερες
πιθανότητες μετακίνησης του καθετήρα
6,7
.
Στον πρώτο μας ασθενή αντιμετωπίσαμε ένα τεχνι-
κό πρόβλημα κατά τη διαδικασία τοποθέτησης όταν
κόπηκαν τα άγκιστρα. Το στομάχι έχασε τον αέρα που
είχαμε χορηγήσει διότι είχαν προηγηθεί οι διαστολές
με διαστολείς 20F. Ο αέρας που χορηγούσαμε μέσω
του ρινογαστρικού σωλήνα χανόταν από την οπή
του στομάχου. Μέσω του σύρματος που βρισκόταν
εντός του στομάχου περάσαμε καθετήρα 12F για να
κλείσει μερικώς η οπή που είχαμε δημιουργήσει στο
στομάχι και το εκπτύξαμε με αέρα μέσω του καθετή-
ρα. Αφαιρέθηκε ο καθετήρας 12F και τοποθετήθηκε
αμέσως ο καθετήρας μπαλόνι 18F επιτυχώς μέσω
αποσπώμενου θηκαριού 21F.
Η απόφραξη του καθετήρα είναι συνήθης σε μικρού
Εικόνα 4:
Έλεγχος της βατό-
τητας του καθετήρα υπό ακτι-
νοσκόπηση μετά από διάστημα
δύο εβδομάδων.