Ελληνική Ακτινολογία, Τόμος 44, Τεύχος 1, 2013
34
του ινώδους ιστού πέριξ αυτών από λιπώδη ιστό. Τα
νησίδια του Langerhans της ενδοκρινούς μοίρας
ανθίστανται στη λιπώδη διήθηση
1
.
Αποτελεί μία καλοήθη κατάσταση και συνίσταται στην
εναπόθεση λιπώδους ιστού στο πάγκρεας. Μπορεί να
είναι εστιακή ή διάχυτη. Ο λιπώδης αυτός ιστός δεν
παρεμποδίζει τις βασικές λειτουργίες του παγκρέατος
-εκτός από τις πολύ προχωρημένες καταστάσεις- και
δεν αποτελεί προδιαθεσικό παράγοντα καρκινογένεσης
ή άλλων σοβαρών επιπλοκών
2
.
Ηπαθογένειά της ακόμα και σήμερα δεν έχει πλήρως
διευκρινιστεί. Αποτελεί σχετικά συχνή κατάσταση σε
παχύσαρκα άτομα, όπου ο λιπώδης ιστός εναποτίθεται
σε όλα τα εσωτερικά όργανα. Σε μερικές περιπτώσεις
σχετίζεται με χρόνιες καταστάσεις που προκαλούν μό-
νιμες βλάβες στο πάγκρεας. Στις καταστάσεις αυτές ο
παγκρεατικός ιστός νεκρώνεται και αντικαθίσταται από
λίπος. Η χρόνια παγκρεατίτιδα που συχνά σχετίζεται
με τον αλκοολισμό και τη χολολιθίαση είναι μια από
τις καταστάσεις αυτές. Η κυστική ίνωση είναι μία άλλη
κατάσταση που καταστρέφει το πάγκρεας και οδηγεί
συχνά σε λιπώδη διήθηση αυτού.
Η λιπώδης διήθηση του παγκρέατος είναι μία κα-
τάσταση γενικά αναστρέψιμη με την κατάλληλη θε-
ραπευτική αγωγή
3
.
ΥΛΙΚΟ- ΜΕΘΟΔΟΣ
Σε χρονικό διάστημα 2 ετών εξετάσαμε συνολικά
98 ασθενείς με λιπώδη διήθηση του παγκρέατος. Από
αυτούς οι 45 ήταν γυναίκες και 53 ήταν άνδρες. Το
εύρος ηλικιών των ασθενών που μελετήσαμε είναι
από 43 μέχρι 72 έτη με μέσο όρο τα 56,7 έτη. Η
εξέταση των ασθενών πραγματοποιήθηκε σε αξονικό
τομογράφο PICKER PQ 5000 και Philips iCT 256 το-
μών πριν και μετά την ενδοφλέβια έγχυση ιωδιούχου
σκιαστικού μέσου.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Η λιπώδης διήθηση του παγκρέατος ταξινομείται
με βάση τις περιοχές του παγκρέατος στις οποίες εμ-
φανίζεται σε τρεις τύπους
1,4
. Στον τύπο Ι, το οπίσθιο
τμήμα της κεφαλής του παγκρέατος δεν παρουσιάζει
λιπώδη διήθηση και υποδιαιρείται σε δύο υποτύπους,
τον υπότυπο ΙΑ, όπου το σώμα και η ουρά του παγκρέ-
ατος είναι ελεύθερα λιπώδους διήθησης (Εικόνα 1)
και τον υπότυπο ΙΒ ,στον οποίο το σώμα και η ουρά
εμφανίζουν λιπώδη διήθηση (Εικόνα 2). Στον τύπο ΙΙ,
μια εστιακή περιοχή γύρω από τον κοινό χοληδόχο
Εικόνα 1:
Λιπώδης διήθηση τύπου ΙΑ
Εικόνα 2:
Λιπώδης διήθηση τύπου ΙΒ
Εικόνα 3:
Λιπώδης διήθηση τύπου ΙΙΑ
Εικόνα 4:
Λιπώδης διήθηση τύπου ΙΙΒ