Λεμφοϋπερπλαστικές παθήσεις κόγχου

Α. Ταβερναράκη

Ακτινοδιαγνωστικό τμήμα Γ.Ν.Α. "Αλεξάνδρα"

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Οι λεμφοϋπερπλαστικές παθήσεις του κόγχου αντιπροσωπεύουν μία ετερογενή ομάδα εξεργασιών που προσβάλλουν τα μαλακά μόρια του οφθαλμικού κόγχου. Στις παθήσεις αυτές υπάγονται: το λέμφωμα, η λευχαιμία, ο φλεγμονώδης ψευδοόγκος, (μυοσίτιδα, δακρυοαδενίτιδα, περισκληρίτιδα, περινευρίτιδα, διήθηση του λίπους/διάχυτη μορφή) και το Σύνδρομο Tolosa-Hunt. Προσβάλλουν σε μεγάλη συχνότητα τον κόγχο και συχνά οι ασθενείς παρουσιάζουν πρόπτωση του βολβού, διόγκωση του δακρυικού αδένα και των βλεφάρων. Ιστολογικά, αποτελούνται απο αθροίσεις λεμφοκυττάρων σε διάφορα στάδια διαφοροποίησης. Η αξονική και η μαγνητική τομογραφία είναι οι μέθοδοι εκλογής για τη διερεύνηση.

Αστροκύττωμα χαμηλού βαθμού κακοήθειας. Μελέτη με τις νεώτερες τεχνικές του Μαγνητικού Τομογράφου

Β. Λάλλας (1), Τ. Γερούκης (1), Κ. Αναστασιάδου (1), Β.Καλπακίδης (2), Π. Παλλάδας (1)

(1) Τμήμα Αξονικού και Μαγνητικού Τομογράφου Γ.Ν. Θ "Γ.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ"
(2) Τμήμα Κλασικής και Επεμβατικής Ακτινολογίας Γ.Ν. Θ "Γ.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ"

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Περιγράφεται η περίπτωση άνδρα 40χρ ο οποίος κατά την διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας με συγγενικό του πρόσωπο εμφάνισε ολιγόλεπτη αφασική διαταραχή κινητικού τύπου, η οποία βελτιώθηκε άμεσα. Σε απεικονιστικό έλεγχο που διενεργήθηκε σε περιφερειακό νοσοκομείο, η Αξονική Τομογραφία εγκεφάλου (14 ώρες μετά το επεισόδιο) ανέδειξε βλάβη στο αριστερό κροταφικό λοβό, με σαφή όρια και χωρίς παθολογική σκιαγραφική ενίσχυση. Κατόπιν ακολούθησαν δύο Μαγνητικές Τομογραφίες εγκεφάλου (17ώρες και 4ημέρες αργότερα του αρχικού επεισοδίου) οι οποίες απεικόνισαν παθολογικού σήματος στρογγύλη περιοχή στον αριστερό κροταφικό λοβό και τέθηκε αρχικά η υπόνοια ισχαιμικού εμφράκτου, ενώ στην διαφορική διάγνωση αναφέρθηκε η υπόνοια γλοιώματος με εκδήλωση παρανεοπλασματικού συνδρόμου. Δύο εβδομάδες αργότερα και ενώ ο ασθενής ακολουθώντας αντιεπιληπτική αγωγή βρισκόταν σε καλή φυσική κατάσταση διενεργήθηκε νέα Μαγνητική Τομογραφία- εγκεφάλου στο νοσοκομείο μας όπου εκτός των συμβατικών ακολουθιών Μαγνητικής Τομογραφίας διενεργήθηκαν και όλες οι νεότερες τεχνικές του Μαγνητικού Τομογράφου, με την πολύτιμη συμβολή των οποίων, τέθηκε ως πιθανή η διάγνωση χαμηλής κακοήθειας αστροκυττώματος εγκεφάλου, διάγνωση που επιβεβαιώθηκε με στερεοτακτική βιοψία. Με την ευκαιρία του περιστατικού αυτού ανασκοπείται η σχετική βιβλιογραφία.

Σπάνια εντόπιση εχινοκόκκου κύστεως στα μαλακά μόρια μετά από επέκταση από τον οπισθοπεριτοναϊκό χώρο.

Α. Κοκκινάκη (1), Ι. Καλογερόπουλος (2), Ν. Λεπίδα (1), Ε. Συριστατίδου (1), Α. Αθανασοπούλου (1)

(1) Τμήμα Ιατρικής Απεικόνισης, "Κοργιαλένειο - Μπενάκειο", Ερυθρός Σταυρός
(2) Ακτινολογικό Τμήμα, Θεραπευτήριο Ευαγγελισμός

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η εχινοκοκκίαση του οπισθοπεριτοναϊκού χώρου είναι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δευτεροπαθής και προκαλείται συνήθως από ρήξη εχινόκοκκου κύστης του ήπατος. Η πρωτοπαθής εχινοκοκκίαση του οπισθοπεριτοναϊκού χώρου αποτελεί ιδιαίτερα σπάνια νοσολογική οντότητα ακόμα και στις χώρες που η νόσος ενδημεί. Περιγράφεται η σπάνια περίπτωση γυναίκας 65 ετών με χαμηλή οσφυαλγία και διόγκωση των μαλακών μορίων της ράχης και ιστορικό πρωτοπαθούς εχινοκοκκίασης του οπισθοπεριτοναϊκού χώρου. Ο απεικονιστικός έλεγχος ανέδειξε εντόπιση της νόσου στα μαλακά μόρια της ράχης.

Διαδερμική δισκογραφία - Κλινική εμπειρία και αποτελέσματα.

Δ.Κ. Φιλιππιάδης (1), Α. Κελέκης (1), Μ. Κίτσου (2), Δ. Εργινουσάκης (1), Κ. Μαλαγάρη (1), Η. Μπρούντζος (1), Α. Γουλιάμος (1)

(1) Β΄ Εργαστήριο Ακτινολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Αττικό Νοσοκομείο.
(2) 2ο Τμήμα Αναισθησιολογίας, Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Αττικό Νοσοκομείο.

Περίληψη

Σκοπός της μελέτης μας είναι η αξιολόγηση της διαδερμικής δισκογραφίας ως μέθοδος διερεύνησης του δισκογενούς πόνου σε σύνολο 26 ασθενών. Την τελευταία τριετία πραγματοποιήθησαν διαδερμικές δισκογραφίες σε 26 ασθενείς. Οι ενδείξεις περιλάμβαναν αυχενοβραχιαλγία, οσφυαλγία, ισχιαλγία, και μικρού μεγέθους κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου (η τελική διάγνωση της οποίας ετέθη με M.R.I.), χωρίς την παρουσία νευρολογικού ελλείμματος. Οι δισκογραφίες πραγματοποιήθηκαν στα επίπεδα Α6-Α7 (1), Ο3-Ο4 (2), Ο4-Ο5 (11) και 05-Ι1 (13). Υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο, πραγματοποιήθηκε εντός του μεσοσπονδύλιου δίσκου διαδερμική έγχυση μίγματος φυσιολογικού ορού και σκιαγραφικού μέσου σε αναλογία 3:1 με την χρήση δισκογράφου (Stryker, Kalamazoo, U.S.A.) ο οποίος εγχύει το μίγμα με σταθερή ταχύτητα και όγκο καταγράφωντας συγχρόνως τις τιμές πίεσης -όγκου και εκτυπώνοντας σε δεύτερο χρόνο την καμπύλη όγκου-πίεσης. Ως θετική θεωρήθηκε η δισκογραφία όπου υπήρχε παθολογική μορφολογία του δίσκου και αναπαραγωγή της συνήθους αλγεινής αντίδρασης του ασθενούς. Όλοι οι ασθενείς στην εξέταση με Μ.Σ. παρουσίασαν εκφυλιστικές αλλοιώσεις σε πολλαπλά επίπεδα, ενώ κατά την έγχυση του μίγματος εντός του μεσοσπονδύλιου δίσκου ανέφεραν αναπαραγωγή της συνήθους αλγεινής αντίδρασης σε τουλάχιστον 1 μεσοσπονδύλιο δίσκο επιτρέποντας έτσι την ακριβή εντόπιση του δισκογενούς άλγους. Δεν παρατηρήθηκε καμία επιπλοκή. Η διαδερμική δισκογραφία είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική μέθοδος για την διερεύνηση του δισκογενούς πόνου. Είναι ένα χρήσιμο διαγνωστικό εργαλείο για την σωστή εκλογή και τον ακριβή εντοπισμό δισκογενούς πόνου ασθενών υποψηφίων για διαδερμική αποσυμπίεση μεσοσπονδύλιων δίσκων.

Βλάβη Morel-Lavallee. Απεικόνιση 4 περιπτώσεων.

I. Μοσχούρης (1), A. Φωτεινός (1), O. Αναστασοπούλου (2), E. Μπούμα (1), Δ. Ματσαϊδώνης (1)

(1) Ακτινολογικό Εργαστήριο Π.Γ.Ν.Π. "Τζάνειο"
(2) Ιατρικό Διαγνωστικό Κέντρο Πρέβεζας "Ασκληπιός"

Περίληψη
Η βλάβη Morel-Lavallee αποτελεί ειδική μορφή μετατραυματικής συλλογής. Γίνεται αναφορά σε 4 τέτοιες βλάβες εντοπιζόμενες στο ισχίο, σε δύο άνδρες 17 και 32 ετών αντίστοιχα, με μονόπλευρη εντόπιση και σε 15χρονη ασθενή με αμφοτερόπλευρη εντόπιση. Στους δύο πρώτους ασθενείς υπήρχε ιστορικό κλειστής κάκωσης προ μερικών μηνών, οι δε βλάβες μελετήθηκαν με μαγνητική τομογραφία και (μία εξ΄αυτών) με υπερηχογράφημα. Στην μαγνητική τομογραφία και οι δύο βλάβες είχαν ενδιάμεσο (προς υψηλό) σήμα στις Τ1 ακολουθίες και υψηλό στις Τ2. Επίσης και οι δύο περιείχαν λίγα οζώδη στοιχεία με ένταση σήματος παραπλήσια του λίπους και περιβαλλόταν από λεπτή, χαμηλής έντασης σήματος κάψα, η οποία παρουσίασε ενίσχυση. Στην τρίτη ασθενή, διαγνώσθηκαν υπερηχογραφικώς, σαν κατ΄εξοχήν ανηχοϊκές συλλογές, αμφοτερόπλευρες βλάβες Morel-Lavallee, λίγες ημέρες μετά την εισαγωγή της για πολλαπλά κατάγματα πυέλου. Ο συνδυασμός του ιστορικού, της εντόπισης και των απεικονιστικών χαρακτηριστικών επιτρέπει την επιτυχή διάγνωση της βλάβης Morel-Lavallee. Η μαγνητική τομογραφία είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για τον χαρακτηρισμό βλαβών που ευρίσκονται σε υποξεία ή χρόνια φάση.

Λεμφοκυτταρική νευροϋποφυσίτιδα. Ευρήματα με μαγνητική τομογραφία

Β. Φιλιππή, Δ. Κεχαγιάς, Φ. Λάσπας, Α. Ρουσάκης, Ι. Ανδρέου

Τμήμα Αξονικού-Μαγνητικού Τομογράφου
Διαγνωστικό και Θεραπευτικό Κέντρο Αθηνών ''Υγεία''

Περίληψη
Παρουσιάζουμε μία σπάνια περίπτωση λεμφοκυτταρικής νευρο-υποφυσίτιδας, με κλινική εικόνα κεντρικού άποιου διαβήτη και τυπικά απεικονιστικά χαρακτηριστικά στον έλεγχο με μαγνητική τομογραφία.

Η επίπτωση τυχαίων παθολογικών ευρημάτων στους παραρρίνιους κόλπους σε εξετάσεις μαγνητικής τομογραφίας εγκεφάλου ασυμπτωματικών ασθενών

Γ. Γαβριδάκης, Π. Πρασόπουλος, Ζ. Σπυριδάκη, Θ. Μαρής, Ο. Παπακωνσταντίνου, Σ. Καραμπέκιος, Ν. Γκουρτσογιάννης

Εργαστήριο Ιατρικής Απεικόνισης, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου

Σκοπός: Η διευκρίνιση της συχνότητας και της εντόπισης των τυχαίων παθολογικών ευρημάτων στους παραρρίνιους κόλπους σε εξετάσεις Μαγνητικής Τομογραφίας εγκεφάλου.
Υλικό-Μέθοδος: Στη μελέτη περιελήφθησαν οι εξετάσεις 178 ασθενών με ένδειξη νόσου του κεντρικού νευρικού συστήματος που δεν είχαν συμπτωματολογία από τους παραρρίνιους κόλπους και μελετήθηκαν κυρίως οι τομές σε Τ2 ακολουθία. Από αυτούς οι 60 (33,7%) είχαν ένα τουλάχιστον παθολογικό εύρημα.
Αποτελέσματα: Οι πολυποδόμορφες αλλοιώσεις ήταν η πιο συχνή παθολογική αλλοίωση στη μελέτη μας (ν=38, 3,09%), εντοπιζόμενες όλες στα ιγμόρεια άντρα. Άλλα παθολογικά ευρήματα ήταν η βλεννογόνια πάχυνση, το υδραερικό επίπεδο και η πλήρης κατάληψη του κόλπου.
Δεν διαπιστώθηκε σημαντική απόκλιση της επίπτωσης των παθολογικών αλλοιώσεων μεταξύ ατόμων διαφορετικού φύλου, ηλικίας, ούτε μεταξύ δεξιάς και αριστερής πλευράς.
Συμπέρασμα: Τα τυχαία παθολογικά ευρήματα στους παραρρίνιους κόλπους είναι συχνό εύρημα σε εξετάσεις Μαγνητικής Τομογραφίας εγκεφάλου και θα πρέπει να σημειώνονται με επιφύλαξη, γιατί πιθανόν στερούνται κλινικής σημασίας.

Πολυεστιακή εχινοκοκκίαση καρδιάς

Α. Αθανασοπούλου [1], Π. Μαλλιαρόπουλος [1], Γ. Ζωγράφος [1], Α. Τσούκας [2], Χ. Αντωνακούδης [2], Γ. Παπαηλιού [1]

[1] Τμήμα Αξονικής Τομογραφίας Νοσοκομείου "Ασκληπιείο Βούλας"
[2] Καρδιολογική Κλινική Νοσοκομείου "Ασκληπιείο Βούλας"

Περιγράφεται η περίπτωση ασθενούς με πολυεστιακή εχινοκοκκίαση της καρδιάς και μικτή βαλβιδοπάθεια. Διερευνάται η διαγνωστική προσέγγιση των εχινοκόκκων κύστεων της καρδιάς με τις ακτινολογικές απεικονιστικές μεθόδους και το υπερηχοκαρδιογράφημα. Η διάγνωση της πολυεστιακής εχινοκοκκίασης της καρδιάς επιβεβαιώθηκε με τη χειρουργική επέμβαση.