Basic HTML Version
H σελίδα του τίτλου
Στην πρώτη σελίδα αναγράφεται: (α) ο τίτλος του άρθρου,
που πρέπει να είναι σαφής, κατά το δυνατόν σύντομος (μέ-
χρι 12 λέξεις) και περιεκτικός, χωρίς συντομογραφίες, (6) τα
ονόματα των συγγραφέων, στην ονομαστική, (γ) το επιστη-
μονικό κέντρο, ίδρυμα, κλινική ή εργαστήριο από το οποίο
προέρχεται η εργασία, (δ) το όνομα, η διεύθυνση και το τη-
λέφωνο ενός από τους συγγραφείς για επικοινωνία με τη
σύνταξη, (ε) ενδεχόμενες πηγές που ενίσχυσαν οικονομικά
και βοήθησαν στην πραγματοποίηση της εργασίας και (στ)
αν υπάρχουν μέλη της ερευνητικής ομάδας που διαφωνούν
σε βασικά σημεία της εργασίας.
Eλληνική περίληψη και λέξεις-κλειδιά
H δεύτερη σελίδα περιέχει την περίληψη στην ελληνική.
Συνήθως συντάσσεται σε τρίτο πρόσωπο, είναι περιεκτική
και συνοδεύει απαραίτητα όλες τις εργασίες.
Περίληψη 60 λέξεων ή λιγότερο, οφείλει να συνοδεύει τις
ενδιαφέρουσες περιπτώσεις και τις διαγνωστικές τεχνικές. Σε
αυτή συνοψίζονται τι έγινε, τι βρέθηκε και τι συμπεραίνεται.
Περίληψη 200 λέξεων ή λιγότερο οφείλει να συνοδεύει
τα υπόλοιπα άρθρα. Eιδικά για τις ερευνητικές εργασίες η
περίληψη διαιρείται σε τέσσερις παραγράφους με την ακό-
λουθη σειρά:
Σκοπός:
Aναφέρεται σύντομα η υπόθεση που δοκιμάζεται
και το δίλημμα που επιλύεται.
Yλικό-Mέθοδος:
Σύντομα και με σαφήνεια περιγράφεται
τι έγινε, τι υλικό και μέθοδοι χρησιμοποιήθηκαν και πώς
αυτές αναλύθηκαν.
Aποτελέσματα:
Περιλαμβάνει τα ευρήματα της μελέτης,
που απορρέουν λογικά από τις μεθόδους που χρησιμοποιή-
θηκαν και όσες περισσότερες ειδικές πληροφορίες επιτρέπει
ο περιορισμένος χώρος. Δεν πρέπει να απομακρύνεται από
το ειδικό αντικείμενο της μελέτης.
Συμπεράσματα:
Περιγράφονται με μία ή δύο προτάσεις τα
συμπεράσματα που απορρέουν λογικά από τα ευρήματα της
μελέτης, το μήνυμα δηλαδή που θα πρέπει να θυμόμαστε
όταν τα υπόλοιπα θα έχουν ξεχαστεί.
Tο κυρίως κείμενο
Kάθε εργασία, ανάλογα με το σκοπό της, ανήκει σε ορι-
σμένο τύπο άρθρου. H δομή του κυρίως κειμένου εξαρτάται
από τον τύπο του άρθρου. Άρθρα μικτού τύπου θα πρέπει να
αποφεύγονται. Oι ερευνητικές εργασίες συνήθως αποτελού-
νται από τις ακόλουθες επιμέρους ενότητες: εισαγωγή, υλικό
και μέθοδος, αποτελέσματα και συζήτηση.
Eισαγωγή:
H εισαγωγή απαντά στο γιατί πραγματοποιή-
θηκε η εργασία. Γράφεται σε ενεστώτα χρόνο και δεν ανα-
φέρεται σε αποτελέσματα ή συμπεράσματα.
Yλικό και μέθοδος:
Στη μεθοδολογία περιγράφεται το
ερευνητικό πρωτόκολλο, οι τεχνικές που εφαρμόσθηκαν και
ο τρόπος επιλογής των ασθενών, εθελοντών ή οποιουδήποτε
άλλου υλικού, έμψυχου ή μη, που χρησιμοποιήθηκε. Γνωστές
μεθοδολογίες, συμπεριλαμβανομένων και των στατιστικών
μεθόδων, τεκμηριώνονται βιβλιογραφικά. Για μεθόδους που
έχουν μεν δημοσιευθεί, αλλά δεν είναι ευρέως γνωστές, αρ-
κεί μία περιληπτική περιγραφή, ενώ για νέες μεθοδολογίες
απαιτείται εκτενέστερη ανάλυση. Aν πρόκειται για έρευνες
που αφορούν ανθρώπους, είναι απαραίτητο να περιγραφούν
τα μέτρα που πάρθηκαν ώστε η εργασία να είναι αδιάβλητη
δεοντολογικά, σύμφωνα με τη Διακήρυξη του Eλσίνκι και τη
νομοθεσία του κράτους.
Aποτελέσματα:
Aναλύονται τα ευρήματα της μελέτης. Πα-
ρουσιάζονται σε παρελθόντα χρόνο, με λογική σειρά και
μπορούν να δίδονται με πίνακες, σχεδιαγράμματα ή ανα-
λυτικά στο κείμενο. Tα στοιχεία των πινάκων δεν πρέπει να
επαναλαμβάνονται στο κείμενο. Στατιστικές εκτιμήσεις πρέ-
πει να συνοδεύονται από αναφορές στη στατιστική μέθοδο
που χρησιμοποιήθηκε. Στις μετρήσεις χρησιμοποιούνται οι
μονάδες του διεθνούς συστήματος (SI). Για λεπτομέρειες οι
συγγραφείς παραπέμπονται στο περιοδικό IATPIKH 1980,
37:139.
Συζήτηση
: Περιγράφονται τα τελικά συμπεράσματα και οι
προοπτικές που διανοίγονται με τα αποτελέσματα της μελέ-
της. Δεν επαναλαμβάνονται τα όσα έχουν ήδη αναφερθεί
στην εισαγωγή, ενώ μπορεί να γίνει σύγκριση με τα απο-
τελέσματα άλλων ομοειδών εργασιών. Συνδέονται τα απο-
τελέσματα με τους στόχους της μελέτης, αποφεύγοντας τα
αυθαίρετα συμπεράσματα.
Oι ανασκοπήσεις επιτρέπεται να κεφαλοποιούνται. Tα κε-
φάλαια αριθμούνται με αραβικούς αριθμούς. Tα υποκεφάλαια
χαρακτηρίζονται από τον αριθμό του κεφαλαίου στο οποίο
ανήκουν, μία τελεία και τον αριθμό του υποκεφαλαίου (1.1,
1.2, 1.1.1 κ.λπ.). Oι ενδιαφέρουσες περιπτώσεις περιλαμβά-
νουν σύντομη εισαγωγή, περιγραφή της περίπτωσης και σχό-
λιο. Παρόμοια δομή έχουν και οι διαγνωστικές τεχνικές.
H αγγλική περίληψη
H αγγλική περίληψη (summary) γράφεται σε χωριστή σε-
λίδα.
Περιλαμβάνει σχεδόν όλα όσα αναφέρονται στην ελληνι-
κή και επιπλέον, τα ονόματα των συγγραφέων με κεφαλαία
γράμματα και τον τίτλο της εργασίας με μικρά. Συνοδεύει
απαραίτητα όλες τις εργασίες.
Bιβλιογραφία
α) Oι βιβλιογραφικές παραπομπές του κειμένου αριθμού-
νται με αραβικούς αριθμούς, κατ’ αύξοντα αριθμό, ανάλογα
με τη σειρά εμφανίσεως. Στο βιβλιογραφικό κατάλογο υπάρ-
χουν μόνο οι βιβλιογραφικές παραπομπές που αναφέρονται
στο κείμενο. Πριν από κάθε παραπομπή στον κατάλογο
προηγείται ο αντίστοιχος αριθμός του κειμένου.
Oι βιβλιογραφικές παραπομπές που αναφέρονται στους
πίνακες ή στους τίτλους των εικόνων αριθμούνται με παρό-
μοιο τρόπο. Παρατίθενται λεπτομερώς αμέσως μετά τη λήψη
του τίτλου και όχι στον τελικό κατάλογο.
Σε περίπτωση αναφοράς ονομάτων συγγραφέων στο κεί-
μενο, εφόσον είναι ξένοι, μετά το επώνυμο του πρώτου συγ-
γραφέα ακολουθεί η συντομογραφία “et al”, ενώ για τους
Έλληνες “και συν.”. Eφόσον οι συγγραφείς είναι δύο, μετα-
ξύ των επωνύμων τοποθετείται ο σύνδεσμος “&”.
β) Στο βιβλιογραφικό κατάλογο αναφέρονται το επώνυμο
και τα αρχικά του ονόματος όλων των συγγραφέων, εφόσον